Riccardo Cucciolla

بیوگرافی

ریکاردو کوچیولا (۵ سپتامبر ۱۹۲۴ – ۱۷ سپتامبر ۱۹۹۹) یک بازیگر و صدابردار ایتالیایی بود. او در بین سال‌های ۱۹۵۳ تا ۱۹۹۹ در ۶۰ فیلم ظاهر شد. او برای فیلم ساکو و وازنتی در جشنواره فیلم کن ۱۹۷۱ جایزه بهترین بازیگر را دریافت کرد. کوچیولا در بار، در جنوب ایتالیا به...

ریکاردو کوچیولا (۵ سپتامبر ۱۹۲۴ – ۱۷ سپتامبر ۱۹۹۹) یک بازیگر و صدابردار ایتالیایی بود. او در بین سال‌های ۱۹۵۳ تا ۱۹۹۹ در ۶۰ فیلم ظاهر شد. او برای فیلم ساکو و وازنتی در جشنواره فیلم کن ۱۹۷۱ جایزه بهترین بازیگر را دریافت کرد. کوچیولا در بار، در جنوب ایتالیا به دنیا آمد و مدرک حقوق گرفت، سپس در یک تولید آماتور در شهر زادگاهش به صحنه پا گذاشت. از سال ۱۹۴۶، او به عنوان صدابردار و راوی مستندها در رادیو کار کرد؛ در عین حال، کار در سینما را به عنوان دوبلر و صدابردار آغاز کرد. کوچیولا در سال ۱۹۵۳ با فیلم یکشنبه مردم خوب به کارگردانی آنتون جیولیو مایانو به دنیای سینما پا گذاشت. پس از چند نقش کوچک، او اولین نقش مهم خود را در فیلم ایتالیانی براوا جنت (۱۹۶۵) ایفا کرد و پس از آن نقش معناداری در فیلم گرند اسلم (۱۹۶۷) به کارگردانی جیولیو مانتالدو داشت. کوچیولا با نقش اصلی در فیلم ساکو و وازنتی به کارگردانی مontaldo به شهرت ملی و بین‌المللی رسید، که برای آن جایزه بهترین بازیگر را در جشنواره کن و یک روبان نقره‌ای دریافت کرد. پس از این شهرت ناگهانی، او در طول دهه به طور فشرده کار کرد و بین فیلم‌های برجسته و دیگر فیلم‌هایی با کیفیت و جاه‌طلبی کمتر نوسان داشت. از دهه هشتاد به بعد، او حضورهای خود را کاهش داد و عمدتاً بر روی دوبله و نقش‌های تلویزیونی متمرکز شد. به عنوان یک دوبلر، او صداپیشگی راجر مور، کلاودیو ویلا، ارلند یوزفسون، جان کازاله، جاناتان پرایس، ریچارد ایگان، جیمز کان و رابرت دووال و غیره را انجام داد. در ۱۷ سپتامبر ۱۹۹۹، کوچیولا در رم در سن ۷۵ سالگی درگذشت. او همسرش، شاعر الیدا سسا؛ پسرش ریکاردو؛ و دو فرزند از همسر اولش، فرانچسکو و لیتا را به جا گذاشت.