بیوگرافی
او در سال ۱۹۸۳ به عنوان بازیگر در نمایش "ماریانا انتظار ازدواج" اثر ژان-پل ونسل، تحت کارگردانی لوئیز میگل سینترا، debut کرد. او در سال ۱۹۸۵ دوره آموزش بازیگری را در کنسرواتور ملی به پایان رساند. او همچنین در تئاتر کورنکوپیا در نمایش "انحرافات" اثر دیوید مامت، به کارگردانی میگل...
او در سال ۱۹۸۳ به عنوان بازیگر در نمایش "ماریانا انتظار ازدواج" اثر ژان-پل ونسل، تحت کارگردانی لوئیز میگل سینترا، debut کرد. او در سال ۱۹۸۵ دوره آموزش بازیگری را در کنسرواتور ملی به پایان رساند. او همچنین در تئاتر کورنکوپیا در نمایش "انحرافات" اثر دیوید مامت، به کارگردانی میگل گیلیرمه و ژوزه پدرو گومس، "قبل از اینکه شب بیاید" اثر ادواردا دیونیسیو، با آدریانو لوز و "خون بر گردن گربه" اثر فاسبیندر، با لوئیز میگل سینترا، ایفای نقش کرد. در سال ۱۹۸۹ در نمایش "چگونه عشق در پرتغال متفاوت است" که اقتباسی از اثر ژولیو دانتاس بود و به کارگردانی فرناندو گومس انجام شد، شرکت کرد. نمایش "هرگز هیچ چیز از هیچ کسی" اثر لوئیسا کستا گومس، به کارگردانی آنا تامن، برای او نامزدی جایزه گارِت برای بهترین بازیگری زن (۱۹۹۱) را به ارمغان آورد. در سال ۱۹۹۷ در "پیتر پن" اثر جیمز بری، به کارگردانی آنتونیو پیریس در سن لوییس ایفای نقش کرد.
در سینما، او تحت کارگردانی ژوآو بوتلهو (۱۹۹۴ - سه نخل؛ ۱۹۹۹ - ترافیک؛ ۲۰۰۳ - زنی که فکر می‌کرد رئیس‌جمهور ایالات متحده است؛ ۲۰۰۵ - فتالیس) و ژوآو ماریو گریلو (۱۹۹۸ - دور از دید؛ ۲۰۰۲ - نقص؛ ۲۰۰۰ - ۴۵۱ قوی) و خوزه ناسیمنتو (۲۰۰۰ - دیر شده)، ترزا ویلاورد (۱۹۹۸ - جهش‌ها)، مانوئل دی اولیویرا (۱۹۹۸ - ناآرامی)، ژوآو سزار مونتیرو (۱۹۹۲ - آخرین شیرجه) یا ژورژه سیلوا ملو (۱۹۸۷ - اوت؛ ۱۹۸۵ - هیچ کس دو بار) کارگردانی شده است.
در تلویزیون، او در "چمدان کارتنی" (۱۹۸۸) که شامل همکاری ایرن پاپاس بود، ظاهر شد. او در کنار کمدین هرمان ژوزه در "کازینو رویال" (۱۹۸۹)، "جنایت در مهمان‌خانه استرلیزا" (۱۹۹۰) و "سرافیم ساوداد - بازگشت قهرمان" (۲۰۰۱) کار کرد. او همچنین در "از زندگی من بیرون برو" (۱۹۹۶)، "پزشک خانواده" (۱۹۹۸/۲۰۰۰)، "مادر همسرم یک جادوگر است" (۲۰۰۳)، در تله‌نواولا "زمان زندگی" (۲۰۰۶) به کارگردانی روی ویلنها (اولین حضورش در TVI و تله‌نواولاها) و "به من بگو چه شد" (۲۰۰۷-۲۰۰۹) شرکت کرد. او با هنریکه مندس مسابقه "شکار گنج" (۱۹۹۴) را ارائه داد. در سال ۲۰۱۱ پس از ۲ سال غیبت، به تلویزیون بازگشت و در ۳ کانال عمومی پرتغالی کار کرد: ابتدا در کمدی "خانواده ماته" از SIC، سپس در فیلم تلویزیونی "پیامبر" از TVI و در نهایت در فصل دوم سریال "مادران" از RTP. همکاری‌اش با کارگردان و سینماگر ژوآو کانیجو قابل توجه است. با او در تئاتر (۱۹۸۸ - جنایات قلب اثر بث هنلی؛ ۱۹۸۷ - بازی‌های ساحلی اثر وایت‌هد؛ ۱۹۹۴ - اعترافات در نور ماه اثر یوجین او نیل؛ ۲۰۰۲ - هفت زندگی اثر روزا لوباتو دی فاری) و در سینما (۱۹۸۸ - سه کمتر از من (جشنواره ستاره‌های فردا)؛ ۱۹۹۰ - دختر مادر؛ ۲۰۰۱ - کسب زندگی؛ ۲۰۰۴ - شب تاریک) و در تلویزیون (۱۹۹۰ - آلنته‌جو بدون قانون؛ ۱۹۹۶ - از زندگی من بیرون برو) همکاری کرده است.
او در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۱۲ برنده جایزه گلوب طلایی در دسته بهترین بازیگر زن سینما شد، با فیلم‌های "کسب زندگی" و "خون خون من" از ژوآو کانیجو. در سال ۲۰۰۴ در جشنواره سانتا ماریا دا فیرا مورد تقدیر قرار گرفت. در سال ۲۰۱۲، در گالا SPAUTORES به عنوان بهترین بازیگر زن سینما به خاطر بازی‌اش در فیلم "خون خون من" شناخته شد.
نمایش بیشتر
