Rita Moreno

بیوگرافی

ریتا موریانو (متولد رزا دلاور آلواریو مارکانو؛ ۱۱ دسامبر ۱۹۳۱) یک بازیگر، رقاص و خواننده پورترکینویی است. او به خاطر کارهایش در زمینه‌های مختلف صنعت سرگرمی شناخته شده و در طول حرفه گسترده‌اش که بیش از هفت دهه به طول انجامیده، در پروژه‌های متعدد فیلم، تلویزیون و تئاتر حضور داشته...

ریتا موریانو (متولد رزا دلاور آلواریو مارکانو؛ ۱۱ دسامبر ۱۹۳۱) یک بازیگر، رقاص و خواننده پورترکینویی است. او به خاطر کارهایش در زمینه‌های مختلف صنعت سرگرمی شناخته شده و در طول حرفه گسترده‌اش که بیش از هفت دهه به طول انجامیده، در پروژه‌های متعدد فیلم، تلویزیون و تئاتر حضور داشته است. کارهای او شامل نقش‌های حمایتی در فیلم‌های موزیکال کلاسیک مانند "خواندن در باران" (۱۹۵۲)، "سلطان و من" (۱۹۵۶) و اقتباس‌های فیلم "داستان سمت غرب" در سال‌های ۱۹۶۱ و ۲۰۲۱ است. دیگر فیلم‌های قابل توجه او شامل "پاپی" (۱۹۶۹)، "دانش جنسی" (۱۹۷۱)، "چهار فصل" (۱۹۸۱)، "این‌گونه دوستش دارم" (۱۹۹۴) و فیلم کالت "محله‌های فقیرنشین بیورلی هیلز" (۱۹۹۸) می‌باشد. او همچنین به خاطر کارهایش در تلویزیون از جمله سریال کودکان "شرکت الکتریکی" (۱۹۷۱–۱۹۷۷) و به عنوان خواهر پیتر ماری ریموندو در سریال HBO "اوز" (۱۹۹۷–۲۰۰۳) شناخته می‌شود. او نقش اصلی را در "کجای زمین کارمن ساندیگو است؟" از ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹ صداپیشگی کرده است. او همچنین به خاطر نقش‌هایش در "جین باکره" (۲۰۱۵–۲۰۱۹) و بازسازی "یک روز در یک زمان" نرمان لین (۲۰۱۷–۲۰۲۰) مورد تحسین قرار گرفته است. در تئاتر، او بیشتر به خاطر نقش گوگی گومز در موزیکال "ریتز" در سال ۱۹۷۵ شناخته می‌شود. در میان جوایز متعددش، موریانو یکی از معدود بازیگران است که موفق به دریافت امی، گرمی، اسکار و تونی (EGOT) شده است. او همچنین یکی از ۲۴ نفری است که موفق به کسب آنچه به عنوان تاج سه‌گانه بازیگری شناخته می‌شود، با جوایز رقابتی آکادمی، امی و تونی برای بازیگری شده است. در سال ۲۰۰۴، او مدال آزادی ریاست‌جمهوری را که بالاترین افتخار غیرنظامی آمریکاست، از جورج بوش دریافت کرد. در سال ۲۰۰۹، رئیس‌جمهور باراک اوباما مدال ملی هنر را به او اهدا کرد. در سال ۲۰۱۳، او جایزه دستاورد زندگی اتحادیه بازیگران سینما را دریافت کرد. در سال ۲۰۱۵، او به خاطر مشارکتش در فرهنگ آمریکایی از طریق هنرهای نمایشی، جایزه افتخار مرکز کندی را دریافت کرد. در سال ۲۰۱۹، او جایزه پی‌بادی را دریافت کرد. زندگی او در مستند "ریتا موریانو: فقط دختری که تصمیم گرفت به جلو برود" در سال ۲۰۲۱ معرفی شده است.