بیوگرافی
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
رولند یانگ (۱۱ نوامبر ۱۸۸۷ – ۵ ژوئن ۱۹۵۳) یک بازیگر انگلیسی بود.
یانگ اولین بار در سال ۱۹۰۸ در تئاتر وست اند لندن در نمایش "زن را پیدا کن" روی صحنه رفت و در سال ۱۹۱۲ در نمایش "هندل ویکز" در برادوی debut کرد. او در دو...
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
رولند یانگ (۱۱ نوامبر ۱۸۸۷ – ۵ ژوئن ۱۹۵۳) یک بازیگر انگلیسی بود.
یانگ اولین بار در سال ۱۹۰۸ در تئاتر وست اند لندن در نمایش "زن را پیدا کن" روی صحنه رفت و در سال ۱۹۱۲ در نمایش "هندل ویکز" در برادوی debut کرد. او در دو کمدی که برایش توسط کلر کامر نوشته شده بود، "خدای من، آنابل!" (۱۹۱۶) و "یک فاجعه موفق" (۱۹۱۷) بازی کرد و قبل از اینکه در طول جنگ جهانی اول به خدمت ارتش ایالات متحده برود. او پس از پایان جنگ به نیویورک بازگشت و با دختر کامر، فرانسیس، ازدواج کرد. در سال‌های بعد، او بین نیویورک و لندن رفت و آمد داشت. او در فیلم صامت "شرلوک هولمز" (۱۹۲۲) debut کرد، جایی که در نقش واتسون در مقابل جان بری‌مُر در نقش هولمز بازی کرد.
او با مترو-گلدوین-مایر قرارداد بست و debut صدادار خود را در "شب ناپاک" (۱۹۲۹) به کارگردانی لایونل بری‌مُر به نمایش گذاشت. او به وارنر برادرز قرض داده شد تا در "زندگی خصوصی او" با بیلی داو و شرکت فیلم فاکس در "روی یک زن شرط نبندید" بازی کند و برای اجرای کمدی‌اش در نقش شوهر ژانت مک‌دونالد مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. او دوباره در فیلم "خدای من، آنابل!" در نسخه سینمایی آن به نام "ماجراهای آنابل" در کنار مک‌دونالد بازی کرد. او در فیلم "مرد سرخپوست" ساخته سسیل بی. دمیل بازی کرد و در فیلم "گاردزمن" (هر دو ۱۹۳۱) در کنار آلفرد لانت و لین فونتانه بازی کرد. او در فیلم "بانوی بت‌پرست" (۱۹۳۲) با اوولین برنت و در "زنی که فرمان می‌دهد" (۱۹۳۲) با پولا نگری بازی کرد. آخرین فیلم او تحت قرارداد MGM "عاشقان شجاع" (۱۹۳۲) بود، در کنار روبرت مانتگومری. در سال ۱۹۳۳ او نقش اصلی را در کمدی جسورانه‌ای برای فاکس فیلم به نام "کروز لذت" در کنار ژنوویو توبین ایفا کرد.
یانگ شروع به کار به عنوان یک هنرمند آزاد کرد و در تقاضای مداوم قرار گرفت. او در "یک ساعت با تو" (۱۹۳۲) با ژانت مک‌دونالد، ژنوویو توبین و موریس شوالیه بازی کرد و با کی فرانسیس در "خیابان زنان" (۱۹۳۲) همکاری کرد. الکساندر کوردا او را به بریتانیا دعوت کرد تا در "تمرین عروسی" (۱۹۳۲) debut فیلم بریتانیایی خود را داشته باشد. او به هالیوود بازگشت و در گروهی متنوع از فیلم‌ها شامل کمدی‌ها، معماهای قتل و درام‌ها بازی کرد و همچنین در برادوی کار کرد. از جمله فیلم‌های این دوره او می‌توان به "راگلس آف رد گپ" (۱۹۳۵)، "دیوید کاپرفیلد" (۱۹۳۵) (در نقش یوریا هیپ) و فانتزی اچ. جی. ولز "مردی که می‌توانست معجزه کند" (۱۹۳۶) اشاره کرد.
در سال ۱۹۳۷، او یکی از مهم‌ترین موفقیت‌های حرفه‌اش را در "تاپر" به دست آورد، در نقش یک رئیس بانک که توسط ارواح مشتریانش تسخیر شده بود، که توسط کری گرانت و کانستنس بنت بازی شدند. این یکی از موفق‌ترین فیلم‌های سال بود و یانگ برای جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل نامزد شد. همسر تاپر را بیلی بورک بازی کرد، که در خاطراتش نوشت یانگ "خشک و همیشه سرگرم‌کننده برای کار کردن بود". آنها همچنین در "جوانان در دل" (۱۹۳۸) و هر دو دنباله‌های تاپر، "تاپر به سفر می‌رود" (۱۹۳۸) و "تاپر بازمی‌گردد" (۱۹۴۱) نیز با هم بازی کردند.
او در دهه ۱۹۴۰ به طور مداوم کار کرد و نقش‌های کوچک در کنار برخی از بازیگران معروف هالیوود، مانند جوان کرافورد، مارلین دیتریش، پاولت گودارد و گرتا گاربو در آخرین فیلمش "زن دو رو" (۱۹۴۱) ایفا کرد. در دهه ۱۹۵۰، یانگ در چندین سریال تلویزیونی اپیزودیک، از جمله "تئاتر ویدیو لوکس"، "استودیو وان"، "تئاتر پلیتر جایزه پولیتزر" و "تئاتر تلویزیونی شورولت" ظاهر شد.
نمایش بیشتر
