Sacha Pitoëff

بیوگرافی

ساشا پیتوئف (با نام واقعی الکساندر پیتوئف؛ ۱۱ مارس ۱۹۲۰ – ۲۱ ژوئیه ۱۹۹۰) بازیگر و کارگردان صحنه فرانسوی متولد سوئیس بود. پیتوئف در ۱۱ مارس ۱۹۲۰ در ژنو، سوئیس به دنیا آمد و فرزند والدین روسی، لودمیلا (زادۀ اسمانوا) و ژرژ پیتوئف بود. هر دو والدینش در شهر تفلیس (در...

ساشا پیتوئف (با نام واقعی الکساندر پیتوئف؛ ۱۱ مارس ۱۹۲۰ – ۲۱ ژوئیه ۱۹۹۰) بازیگر و کارگردان صحنه فرانسوی متولد سوئیس بود. پیتوئف در ۱۱ مارس ۱۹۲۰ در ژنو، سوئیس به دنیا آمد و فرزند والدین روسی، لودمیلا (زادۀ اسمانوا) و ژرژ پیتوئف بود. هر دو والدینش در شهر تفلیس (در گرجستان کنونی) به دنیا آمده بودند، که آن زمان بخشی از امپراتوری روسیه بود. خانواده پیتوئف‌ها بازیگران برجسته‌ای در فرانسه بودند، و ژرژ یکی از اعضای بنیان‌گذار کارتل دِ کاتر (گروه چهار) بود، گروهی شامل لوئی جووه، چارلز دولین و گاستون باتی که به احیای تئاتر فرانسوی اختصاص داشت. ساشا از دبیرستان پاستور در نیولی-سور-سن، در حومه پاریس فارغ‌التحصیل شد. او بازیگری و کارگردانی صحنه را تحت نظر جووه در تئاتر آتن آموزش دید. در طول جنگ جهانی دوم، پیتوئف جوان به دنبال مادرش به سوئیس رفت و در آنجا اولین نقش‌های خود را ایفا کرد. پس از جنگ به پاریس بازگشت و مدیر کلی تئاتر بوف دو نورد شد. او با کارگردانی نمایشنامه «دایی وانیا» در سال ۱۹۵۰ کارگردانی خود را آغاز کرد که هم از نظر انتقادی و هم تجاری موفق بود. او در دهه ۱۹۶۰ به یک چهره ثابت در تئاتر پاریس تبدیل شد و کارگردان گروه خود شد. repertoir او شامل آثار ژان ژنه، اوژن یونسکو، هوگو کلاوس، روبرت موزیل، آنا لانگفوس و آنتوان چخوف بود. او با رومی اشنایدر نمایش‌های «مرغ دریایی»، «دایی وانیا» و «سه خواهر» را در تئاتر لور کارگردانی کرد. در سال ۱۹۶۷، او با یک تولید خوب از «هنری چهارم» اثر لوئیجی پیراندلو که کارگردانی و در آن بازی کرد، به بزرگ‌ترین موفقیت خود دست یافت. پیتوئف اولین نقش خود در فیلم را در سال ۱۹۵۲ در فیلم مشترک «هفت گناه مرگبار» ایفا کرد. او در بیش از ۵۰ فیلم ظاهر شد و احتمالاً به خاطر بازی‌اش در فیلم مرموز «سال گذشته در ماریانباده» (۱۹۶۰) اثر آلن رزنای معروف‌ترین نقش خود را ایفا کرده است، به عنوان مردی ناشناس که ممکن است همسر دلپین سیریگ باشد یا نباشد. او در فیلم‌هایی با اندازه‌های مختلف مانند «اجاسیس» (۱۹۵۷) اثر هانری-ژرژ کلاوزوت، «لیدی ال» (۱۹۶۵) اثر پیتر اوستینوف، «آیا پاریس می‌سوزد؟» (۱۹۶۶) اثر رنه کلمنت و «پوست الاغ» (۱۹۷۰) اثر ژاک دمی نیز بازی کرد. او همچنین در چندین تولید هالیوودی، از جمله «آناستازیا» (۱۹۵۶) اثر آناتول لیتواک و «شب ژنرال‌ها» (۱۹۶۷)، «جایزه» (۱۹۶۳) اثر مارک رابسون و «برای دستگیری یک جاسوس» (۱۹۷۱) اثر دیک کلمت ظاهر شد. در اواخر دوران بازیگری‌اش، او شروع به بازی در فیلم‌های ترسناک کرد. آخرین نقش او به عنوان کتاب‌فروش کازانیان در فیلم «جهنم» (۱۹۸۰) اثر داریو آرژنتو بود. در ده سال آخر زندگی‌اش، پیتوئف استاد مدرسه ملی هنرها و تکنیک‌های تئاتر (ENSATT) در لیون بود، جایی که دانش‌آموزان او شامل ژرار دوپاردیوه، ژان-روژه میلو و نیلز آرسوپ بودند. پیتوئف با بازیگر فرانسوی لوئس گارسیا-ویل ازدواج کرده بود تا اینکه او در سال ۱۹۷۵ به خودکشی اقدام کرد. او دو خواهر و برادر داشت، بازیگر سووتلانا پیتوئف و نویسنده آنیوتا پیتوئف. قد و ظاهر لاغر و بارز او ممکن است نتیجه سندرم مارفان بوده باشد. او در سال‌های پایانی زندگی‌اش از افسردگی رنج می‌برد و در ۲۱ ژوئیه ۱۹۹۰ در بیمارستان پیتی-سالپتریر در پاریس درگذشت، در سن ۷۰ سالگی.