Saturnin Fabre

بیوگرافی

ساترنین فابر، متولد ۴ آوریل ۱۸۸۴ در سن (یون) و درگذشته ۲۴ اکتبر ۱۹۶۱ در مونژه‌ران (Essonne)، یک بازیگر فرانسوی است. خانواده پدری او از جنوب فرانسه (وار و بوش دو رون) بودند. او در دوئل-لا-بار زندگی می‌کرد. او جایزه اولی را در کنسرواتور به دست آورد و در درام‌ها، کمدی‌های...

ساترنین فابر، متولد ۴ آوریل ۱۸۸۴ در سن (یون) و درگذشته ۲۴ اکتبر ۱۹۶۱ در مونژه‌ران (Essonne)، یک بازیگر فرانسوی است. خانواده پدری او از جنوب فرانسه (وار و بوش دو رون) بودند. او در دوئل-لا-بار زندگی می‌کرد. او جایزه اولی را در کنسرواتور به دست آورد و در درام‌ها، کمدی‌های بولوار و اوپرها بازی کرد و خود را به عنوان "صدای رعدآسا" و لحن نامتعارف سینمای فرانسه معرفی کرد. او از سال ۱۹۱۱ با آلبر کاپلانی به سینمای صامت نزدیک شد، کسی که از سال ۱۹۰۹ اولین فیلم بلند فرانسوی را ساخته است: ل'اسوموار. در سال ۱۹۲۹، او به سینمای صدا دار منتقل شد با فیلم جاده زیبا به کارگردانی رابرت فلوری. او به خاطر شخصیت قوی‌اش، یکی از نقش‌های فرعی بی‌نظیر سینمای فرانسه پیش از جنگ و پس از جنگ است، در سنت ژان تیسیه و ژولین کارت. او با چنین حضوری در صفحه نمایش قرار می‌گیرد که اغلب فراموش می‌شود در بسیاری از فیلم‌ها که در آن‌ها شرکت کرده است. او به‌ویژه به خاطر صدای تند و بریده‌ بریده‌اش و دیکتیشن کاملش به یاد آورده می‌شود. در فیلم ماری-مارتین آلبر والنتین، به برنارد بلیه که نقش برادرزاده‌اش را بازی می‌کند، مشهورترین دیالوگ خود را می‌گوید: "شمع‌ات را درست نگه‌دار!" گفته می‌شود که در سومین بار تکرار این دیالوگ، این خود تماشاگران بودند که پاسخ دادند. او در تقریباً ۷۹ فیلم صدا دار، عمدتاً کمدی، زیر نظر ۵۷ کارگردان مختلف (عمدتاً معتبر) بازی کرده است. در سال ۱۹۴۸، او با امضای آنوگرام نینروتاس ار باف، یادداشت‌های کاملاً عجیب و غریب خود را با عنوان دوش اسکاتلندی منتشر کرد. او همچنین یک کلارینت‌زن بسیار خوب بود و نویسنده چندین آهنگ و اسکیچی بود که او در اوایل حرفه‌اش روی صحنه اجرا کرد. برای بازیگر دانیل دلورم، "ساترنین فابر یک کمدین هالوسیناتی بود". هنوز به گفته او، "او یک بازیگر باروک بود، قطعاً، در او دانه‌ای از جنون وجود داشت. اما او به شدت باهوش و با وضوح زیادی بود ... او نمایانگر افراط بود." ساترنین فابر در سال ۱۹۶۱ در ملکش در مونژه‌ران بر اثر ادم ریوی درگذشت. او در قبرستان کاری‌یر-سوی-پویسی در ایولین به خاک سپرده شد. او هرگز از مرگ همسرش، سوزان ماری بونوئیست، که در سال ۱۹۵۷ درگذشت و با او در ۲۶ نوامبر ۱۹۲۵ در پاریس XVIII ازدواج کرده بود، تسلی نیافت. جشنواره فیلم کن به او یک ادای احترام دیرهنگام و پس از مرگ، در سال ۱۹۶۲ پرداخت. از ویکی‌پدیا، دایره‌المعارف آزاد. شرح فوق از مقاله ویکی‌پدیا ساترنین فابر، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.