Shirley Anne Field

بیوگرافی

شیرلی آن فیلد (متولد شیرلی برومفیلد؛ ۲۷ ژوئن ۱۹۳۸ - ۱۰ دسامبر ۲۰۲۳) یک بازیگر انگلیسی بود که از سال ۱۹۵۵ در تئاتر، فیلم و تلویزیون فعالیت می‌کرد و در دوران موج جدید بریتانیایی برجسته بود. پس از گذراندن دوره‌ای در مدرسه و آژانس مدل لوسی کلایتون، او به یک مدل...

شیرلی آن فیلد (متولد شیرلی برومفیلد؛ ۲۷ ژوئن ۱۹۳۸ - ۱۰ دسامبر ۲۰۲۳) یک بازیگر انگلیسی بود که از سال ۱۹۵۵ در تئاتر، فیلم و تلویزیون فعالیت می‌کرد و در دوران موج جدید بریتانیایی برجسته بود. پس از گذراندن دوره‌ای در مدرسه و آژانس مدل لوسی کلایتون، او به یک مدل عکاسی برای مجلات پین-آپ مانند ریولی و تیت‌بیتس تبدیل شد. او سپس توسط بیل واتس، که یک آژانس تئاتری را اداره می‌کرد، شناسایی شد و برای او نقش‌هایی در فیلم‌های بریتانیایی اواخر دهه ۱۹۵۰ به دست آورد، معمولاً بدون اعتبار. اولین حضور او در یک فیلم به عنوان یک بازیگر فرعی در "سایمون و لورا" (۱۹۵۵) بود. او در نقش‌های کوچک در "همه برای ماری" (۱۹۵۵)، "گم‌شده" (۱۹۵۶)، "به شب تسلیم شو" (۱۹۵۶) (کارگردانی جی. لی تامپسون)، "هرگز برای دیر نیست" (۱۹۵۶)، "این یک جهان شگفت‌انگیز است" (۱۹۵۶)، "سلاح" (۱۹۵۶)، "بازنده همه چیز را می‌گیرد" (۱۹۵۶)، "عشق ابریشمی" (۱۹۵۶)، "پوسیدگی خشک" (۱۹۵۶)، "دوستان خوب" (۱۹۵۷) (دوباره برای تامپسون)، "هفت رعد" (۱۹۵۷)، و "گوشت ضعیف است" (۱۹۵۷) بازی کرد. او در قسمت‌هایی از "ماجراجویی‌های جدید مارتین کین" (۱۹۵۷) و "کارآگاه بین‌المللی" حضور داشت. اولین نقش قابل توجه فیلد در "وحشت‌های موزه سیاه" (۱۹۵۹) بود. او در نقش‌های جزئی در "یک بار دیگر، با احساس!" (۱۹۶۰) و "و همین برای شما" (۱۹۶۰) بازی کرد. فیلد در نقش بزرگتری در فیلم جنجالی "نگاه کن" (۱۹۶۰) ظاهر شد. او در تئاتر در "پسران لیلی سفید" با آلبرت فینی بازی کرد. در سال ۱۹۶۰، فیلد به موفقیت بزرگی رسید زمانی که توسط تونی ریچاردسون برای بازی در نقش مدل تینا لپفورد در "سرگرم‌کننده" (۱۹۶۰) انتخاب شد، که ستاره‌اش لورنس الیویه بود و توسط برینستون فیلمز توزیع می‌شد. فیلد در "دختر بیت" (۱۹۶۰) نقش مکملی داشت و سپس در احتمالاً مشهورترین نقش خود به عنوان دورین، دوست‌دختر خواهان آرتور سیاتون (که توسط آلبرت فینی بازی شده بود) در فیلم موج جدید "شنبه شب و صبح یکشنبه" (۱۹۶۰) ظاهر شد. فیلد در کنار کنث مور در "مرد در ماه" (۱۹۶۰) بازی کرد. با این سه نقش بزرگ در فیلم‌ها در سال ۱۹۶۰، او یکی از معدود بازیگرانی شد که نامش به طور همزمان بالای عناوین همه سینماهای بزرگ در میدان لستر قرار گرفت. اگرچه پیشنهاد نقشی در "نوعی عشق" (۱۹۶۲) به او شد، فیلد آن را رد کرد تا در یک فیلم تأمین مالی شده توسط هالیوود، "عاشق جنگ" (۱۹۶۲)، با استیو مک‌کوئین نقش زن اصلی را بازی کند. در بریتانیا، او نقش اصلی را در "ساعت ناهار" (۱۹۶۲) داشت که یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌اش بود. برای فیلم‌های هامر، فیلد در "ملعون" (۱۹۶۳) بازی کرد که توسط جوزف لوزی کارگردانی شد. او به هالیوود رفت تا در یک حماسه که توسط جی. لی تامپسون کارگردانی شده بود، "پادشاهان خورشید" (۱۹۶۳) نقش زن اصلی را بازی کند. در این مرحله، تامپسون او را تحت قرارداد شخصی داشت. فیلد به ایتالیا رفت تا در "مراسم عروسی" (۱۹۶۶) ظاهر شود، سپس در انگلستان "دکتر در کلاور" (۱۹۶۶) و "آلفی" (۱۹۶۶) را ساخت. او در "جهنم خالی است" (۱۹۶۷) نقش مکملی داشت و بعدها در "با عشق در ذهن" (۱۹۷۰) و "لمس دیگری" (۱۹۷۰) بازی کرد و سپس "خانه مردگان زنده" (۱۹۷۴) را ساخت. تا اواخر دهه ۱۹۷۰، فیلد بیشتر در تلویزیون دیده می‌شد، در نمایش‌هایی مانند "مرکز بازی"، "شوزاسترینگ"، "دزدان دریایی"، "هرگز دو" و یک دوره طولانی در "سانتا باربارا" و همچنین فیلم‌های تلویزیونی مانند "دو با فورسایت". او در فیلم‌هایی مانند "لباسشویی زیبا من" (۱۹۸۵)، "شگفت‌انگیز" (۱۹۸۹)، "درستش کن" (۱۹۸۹)، "اوراق رچل" (۱۹۸۹)، "آواز من را بشنو" (۱۹۹۱)، "یو.اف.او" (۱۹۹۳)، "گرفتن آزادی" (۱۹۹۳)، "عاشق کشنده" (۱۹۹۴)، و "در خطر" (۱۹۹۴) نقش داشت. توضیحات بالا از مقاله ویکی‌پدیا شیرلی آن فیلد، تحت مجوز CC-BY-SA، لیست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.