بیوگرافی
او شاید بیشتر به خاطر نقش بیگ ادوارد سامرز، گانگستری که به دنبال قدرت بود و دوست جیمز کگنی در "حرارت سفید" (1949) به یاد آورده می‌شود. او با نام رابرت الکساندر کخران در یورکا، کالیفرنیا به دنیا آمد و پسر یک نجار کالیفرنیایی بود که خانواده را در دهه...
او شاید بیشتر به خاطر نقش بیگ ادوارد سامرز، گانگستری که به دنبال قدرت بود و دوست جیمز کگنی در "حرارت سفید" (1949) به یاد آورده می‌شود. او با نام رابرت الکساندر کخران در یورکا، کالیفرنیا به دنیا آمد و پسر یک نجار کالیفرنیایی بود که خانواده را در دهه 1920 به وایومینگ منتقل کرد، جایی که کخران به بزرگسالی رسید. پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه وایومینگ در سال 1939، کخران به طور مداوم به عنوان گاوچران وایومینگ کار کرد، در حالی که مهارت‌های بازیگری خود را در تابستان‌های استاک و تئاترهای منطقه‌ای توسعه می‌داد و به تدریج به برادوی منتقل شد. در سال 1945، او با MGM قرارداد امضا کرد و در سال‌های بعد بیشتر نقش‌های ثانویه به عنوان گانگستر یا بوکسور بازی کرد. او با "بوستون بلکی: دستگیر شده به اتهام" (1945) وارد دنیای فیلم شد و به سرعت با "مرد شگفت‌انگیز" (1945) دنبال کرد. پس از آزاد شدن از قراردادش در سال 1948، به برادوی بازگشت و با مِی وست همکاری کرد؛ سال بعد با وارنر برادرز قرارداد بست، جایی که نقش‌های اصلی در فیلم‌هایی مانند "لعنتی‌ها نمی‌گریند" (1950)، "جاده 301" (1950) و "فردا روز دیگری است" (1951) به دست آورد. وارنر برادرز اغلب او را در نقش شرور در چندین فیلم وسترن خود قرار می‌داد، مانند "دالاس" (1950) و "به سرزمین خدا بازگشت" (1953). با پایان قراردادش در سال 1953، شرکت فیلم‌سازی خود به نام "رابرت الکساندر پروداکشنز" را تأسیس کرد و همچنین به صورت آزاد برای استودیوهای دیگر کار می‌کرد و به نقش‌های مهمان در برنامه‌های تلویزیونی منتقل شد. او در برنامه‌های تلویزیونی مانند "روزهای دره مرگ"، "قانون بورک"، "غیرقابل لمس‌ها"، "شهر برهنه"، "منطقه گرگ و میش"، "مسیر 66" و "ویرجینیایی" ظاهر شد. کخران به عنوان یک زن‌باره مشهور بود و سه بار ازدواج کرد و طلاق گرفت و اغلب در تبلت‌های هالیوود به خاطر روابط عاشقانه‌اش با بازیگرانی مانند مِی وست، جین منسفیلد، جوان کرافورد، مرل اوبرون، آیدا لوپینو و مامی ون دورن به چشم می‌خورد. کخران تحت شرایط مرموزی درگذشت. در مه 1965، کخران شرکت تولیدی خود را احیا کرد و به همراه سه زنی که به عنوان دستیارانش استخدام کرده بود، سوار قایق 40 فوتی خود شد تا به آمریکای مرکزی و جنوبی سفر کند و مکان‌های فیلم‌برداری را جستجو کند. در 25 ژوئن 1965، قایق به بندر چامپریکو، گواتمالا حرکت کرد و سه زن زنده اما بسیار ناراحت در آن بودند و بدن استیو کخران که ده روز پیش درگذشته بود، در قایق بود. این زنان نمی‌دانستند چگونه قایق را هدایت کنند و پس از مرگ او به جریان قایق برای رسیدن به ساحل وابسته بودند. شایعات زیادی درباره قتل و مسمومیت وجود داشت و بازیگر / معشوقه سابق مرل اوبرون از نفوذ خود استفاده کرد تا خواستار تحقیقات بیشتر پلیس شود، اما هیچ مدرکی از بازی‌های ناپسند پیدا نشد. علت رسمی مرگ او به عنوان ادم عفونی حاد (عفونت ریه) اعلام شد.
نمایش بیشتر
