بیوگرافی
سوزان هیور (۳۰ ژوئن ۱۹۱۷ – ۱۴ مارس ۱۹۷۵) یک بازیگر آمریکایی بود.
پس از کار به عنوان مدل مد در نیویورک، هیور در سال ۱۹۳۷ به هالیوود سفر کرد زمانی که تست‌های بازیگری برای نقش اصلی در فیلم "بر باد رفته" (۱۹۳۹) برگزار شد. اگرچه او انتخاب نشد، اما یک...
سوزان هیور (۳۰ ژوئن ۱۹۱۷ – ۱۴ مارس ۱۹۷۵) یک بازیگر آمریکایی بود.
پس از کار به عنوان مدل مد در نیویورک، هیور در سال ۱۹۳۷ به هالیوود سفر کرد زمانی که تست‌های بازیگری برای نقش اصلی در فیلم "بر باد رفته" (۱۹۳۹) برگزار شد. اگرچه او انتخاب نشد، اما یک قرارداد فیلمی به دست آورد و در چندین نقش کوچک پشتیبان در سال‌های بعد بازی کرد. تا اواخر دهه ۱۹۴۰، کیفیت نقش‌های فیلمی او بهبود یافت و او برای توانایی‌های دراماتیک خود با اولین نامزدی از پنج نامزدی جایزه اسکار برای بهترین بازیگر به خاطر بازی‌اش به عنوان یک الکلی در "شکست، داستان یک زن" (۱۹۴۷) شناخته شد. حرفه او در دهه ۱۹۵۰ به موفقیت ادامه یافت و او جایزه اسکار بهترین بازیگر را برای نقش‌آفرینی‌اش به عنوان زندانی محکوم به اعدام باربارا گراهام در "می‌خواهم زندگی کنم!" (۱۹۵۸) دریافت کرد.
در این زمان، هیور متأهل و در جورجیا زندگی می‌کرد و حضورهای فیلمی‌اش کم‌کم نادر شد، اگرچه او تا سال ۱۹۷۲ به بازی در فیلم و تلویزیون ادامه داد. او در سال ۱۹۷۵ پس از یک نبرد طولانی با سرطان مغز درگذشت.
شرح فوق از مقاله ویکی‌پدیا سوزان هیور، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
