بیوگرافی
کانجنگ رادن تومنگگونگ ایروان سوسیتیو پاکوسادو، که بیشتر با نام هنری تیئو پاکوسادو شناخته می‌شود (زاده ۲ سپتامبر ۱۹۶۳)، یک بازیگر اندونزیایی است. او دو جایزه سیترای بهترین بازیگر مرد را در جشنواره فیلم اندونزی برای فیلم‌های «لگو برای سرونی» (۱۹۹۰) و «هویت» (۲۰۰۸) دریافت کرده است.
تیئو در ۲ سپتامبر...
کانجنگ رادن تومنگگونگ ایروان سوسیتیو پاکوسادو، که بیشتر با نام هنری تیئو پاکوسادو شناخته می‌شود (زاده ۲ سپتامبر ۱۹۶۳)، یک بازیگر اندونزیایی است. او دو جایزه سیترای بهترین بازیگر مرد را در جشنواره فیلم اندونزی برای فیلم‌های «لگو برای سرونی» (۱۹۹۰) و «هویت» (۲۰۰۸) دریافت کرده است.
تیئو در ۲ سپتامبر ۱۹۶۳ در جاکارتا متولد شد. او از سنین پایین به هنر علاقه نشان داد و در دوران ابتدایی به رقص پرداخت. در دبیرستان با گروه تئاتر مدرسه فعال بود و پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۹۸۵ به موسسه هنر جاکارتا ثبت‌نام کرد. در کنار آن به عنوان مدل کار می‌کرد و در سال ۱۹۸۷ با بازی در فیلم «بیلور-بیلور پنسیلان» (خطوط پشیمانی) که اقتباسی از رمان میرا و. بود، debut خود را آغاز کرد و در کنار رانو کارنو بازی کرد.
در سال ۱۹۸۸ تیئو چهار نقش بازی کرد، از جمله یکی در «یادداشت‌های سی بوی II» (دفتر یادداشت‌های پسر) که به او شهرت ملی بخشید. شهرت او با نقش‌آفرینی در فیلم «عشق در یک تکه نان» (۱۹۹۰) به کارگردانی گارین نوگروهو تثبیت شد که در جشنواره فیلم اندونزی در سال ۱۹۹۱ جایزه سیترای بهترین فیلم را دریافت کرد. همچنین در سال ۱۹۹۱، تیئو اولین جایزه سیترای خود برای بازیگری را به خاطر نقش یک آهنگساز عجیب و غریب در «لگو برای سرونی» دریافت کرد.
در اوایل دهه ۱۹۹۰، صنعت فیلم داخلی با کاهش شدیدی مواجه شد و تیئو شروع به تمرکز بر روی سریال‌های تلویزیونی کرد. در سال ۱۹۹۳ او خانه تولیدی خود به نام «کالبوکو» را تأسیس کرد که چندین مجموعه تلویزیونی از جمله «دسی» (۱۹۹۴)، «داستان سه بیوه» (۱۹۹۴)، «کودکان منتنگ» (۱۹۹۶)، «دریاچه صبر» (۱۹۹۶) و «پرده‌های ابریشمی» (۱۹۹۶) را تولید کرد. این شرکت، اگرچه در ابتدا بسیار موفق بود، به زودی با مشکلات مالی مواجه شد و بسته شد؛ تیئو همچنین با اعتیاد به مواد مخدر مواجه شد. آخرین نقش او در فیلم‌های سینمایی هزاره در «کولدساک» (Dead End) بود که یک فیلم مستقل به کارگردانی میرا لسمانا، ریزا مانتووانی، ریری ریزا و نان تریونی بود. این فیلم در سال ۱۹۹۹ منتشر شد.
تیئو تا سال ۲۰۰۴ دوباره به صنعت فیلم بازنگشت، زمانی که نقش یک "پدر پولدار" را در فیلم «باکره» (Virgin) به کارگردانی هانی ساپوترا ایفا کرد. نقش بعدی او، در فیلم «محبت برای اشتراک» (۲۰۰۶) به کارگردانی نیا دیناتا، به عنوان یک چند همسر که از چهار همسرش می‌ترسد، بود. از سال ۲۰۰۷، تیئو هر سال حداقل در دو فیلم ظاهر شده است. این فیلم‌ها شامل ژانرهای مختلفی از جمله فیلم ترسناک «افسانه سوندل بولونگ» (Legend of Sundel Bolong؛ ۲۰۰۷)، کمدی «کوییک اکسپرس» (۲۰۰۷)، درام «رقاص» (The Dancer؛ ۲۰۱۱) و تریلر «دروازه ممنوع» (The Forbidden Door؛ ۲۰۰۹) هستند.
در سال ۲۰۱۰، تیئو عنوان کانجنگ رادن تومنگگونگ را از دربار سلطنتی سلتانت یوجاکارتا که از آنجا نژادش می‌آید، دریافت کرد. آن سال او همچنین یک مدرسه بازیگری در کمانگ، جنوب جاکارتا تأسیس کرد، زیرا او کیفیت بیشتر بازیگران و بازیگران جدید اندونزی را ضعیف می‌دانست. این مدرسه یک روش بازیگری که خود تیئو توسعه داده است را آموزش می‌دهد.
نمایش بیشتر
