بیوگرافی
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد. جرارد آنتونی "تونی" بیل (متولد ۲۳ اوت ۱۹۴۰) یک بازیگر، تهیه‌کننده و کارگردان آمریکایی است. او فیلم "حقه" (The Sting) را در سال ۱۹۷۳ تولید کرد، که به خاطر آن همراه با مایکل فیلیپس و جولیا فیلیپس جایزه اسکار بهترین فیلم را به اشتراک گذاشت. "حقه"...
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد. جرارد آنتونی "تونی" بیل (متولد ۲۳ اوت ۱۹۴۰) یک بازیگر، تهیه‌کننده و کارگردان آمریکایی است. او فیلم "حقه" (The Sting) را در سال ۱۹۷۳ تولید کرد، که به خاطر آن همراه با مایکل فیلیپس و جولیا فیلیپس جایزه اسکار بهترین فیلم را به اشتراک گذاشت. "حقه" به یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های تاریخ تبدیل شد.
او در دانشگاه نوتردام در ساوت بند، ایندیانا، در رشته‌های زبان انگلیسی و هنر تحصیل کرد و در سال ۱۹۶۲ فارغ‌التحصیل شد. بیل کار خود را به عنوان یک بازیگر در دهه ۶۰ آغاز کرد و اولین بار به عنوان برادر جوان و معصوم فرانک سیناترا در فیلم "بیایید صدای خود را بلند کنیم" (Come Blow Your Horn) (۱۹۶۳) بر روی پرده ظاهر شد. بیل در بازیگری به جوانان دوست‌داشتنی اما نه چندان باهوش و نقش‌های اصلی جوان تخصص داشت. اعتبارهای بازیگری او شامل "هیچ‌کس جز شجاع" (None But the Brave) (۱۹۶۵)، "حالا تو یک پسر بزرگ هستی" (You're A Big Boy Now) (۱۹۶۶)، "هرگز لحظه کسل‌کننده‌ای نیست" (Never a Dull Moment) (۱۹۶۸)، "ایستگاه یخ‌زده" (Ice Station Zebra) (۱۹۶۸)، "شامپو" (Shampoo) (۱۹۷۵)، "اژدهای کوچک" (The Little Dragons) (۱۹۸۰)، "ماجراجویی بزرگ پی وی" (Pee-wee's Big Adventure) (۱۹۸۵) و "کمتر از صفر" (Less Than Zero) (۱۹۸۷) میباشد.
بیل به بازی در فیلم‌های تلویزیونی، مینی‌سریال‌ها و نقش‌های مهمان ادامه داد، هرچند با فرکانس کمتری که به کارگردانی منتقل شد. او در قسمت "چرت در باد" (Chaff In The Wind) از سریال وسترن طولانی "ویرجینیایی" (The Virginian) در سال ۱۹۶۶ ظاهر شد. سپس در قسمت "شکارچیان" (The Predators) از سریال وسترن NBC "جاده غرب" (The Road West) با بازی بری سالیوان در سال ۱۹۶۷ بازی کرد.
در سال ۱۹۸۰، بیل اولین فیلم خود را کارگردانی کرد، "نگهبان بدن من" (My Bodyguard). از آنجا به کارگردانی "شش هفته" (Six Weeks) (۱۹۸۲)، "پنج گوشه" (Five Corners) (۱۹۸۷)، "مردم دیوانه" (Crazy People) (۱۹۹۰)، "خانه‌ای از خودمان" (A Home of Our Own) (۱۹۹۳) و "پروازکنندگان" (Flyboys) (۲۰۰۶) ادامه داد که بیل ادعا می‌کند یکی از اولین فیلم‌هایی بود که به طور کامل با دوربین‌های دیجیتال فیلم‌برداری شده است. او در تلویزیون نیز کارگردانی "یک کریسمس" (One Christmas) اثر ترومن کاپوتی، "جنگ هارلان کانتی" (Harlan County War) و "تصاویر هالیس وودز" (Pictures of Hollis Woods) و غیره را انجام داد.
در سال ۲۰۰۹، بیل کتابی به نام "زبان فیلم: چگونه مانند کسی که در یک صحنه فیلم هستید صحبت کنید" منتشر کرد. این کتاب ریشه‌شناسی زبان صحنه فیلم را بررسی می‌کند و با داستان‌هایی از کارنامه بیل در فیلم پر شده است.
از سال ۱۹۸۴ تا ۲۰۰۰، او به همراه دادلی مور مالک رستوران معروف "۷۲ مارکت استریت" در ونیز، کالیفرنیا بود.
او با همسر دومش، هلن باک بارلت، که تهیه‌کننده و شریکش در "بارن‌استورم فیلمز" در ونیز است، ازدواج کرده است. این زوج دارای دو دختر به نام‌های مادلین و دافنه هستند.
توضیحات بالا از مقاله ویکی‌پدیا "تونی بیل"، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
