Vivien Leigh

بیوگرافی

ویوین لی (متولد ویون ماری هارتلی در ۵ نوامبر ۱۹۱۳ در دارجیلینگ، هند بریتانیا) یک بازیگر انگلیسی بود که به خاطر نقش‌هایش در هالیوود و تئاتر بریتانیایی شناخته شده است. او دو جایزه اسکار برای بهترین بازیگر زن دریافت کرد، یکی به خاطر نقش اسکارلت اوهارا در "بربادرفته" (۱۹۳۹) و...

ویوین لی (متولد ویون ماری هارتلی در ۵ نوامبر ۱۹۱۳ در دارجیلینگ، هند بریتانیا) یک بازیگر انگلیسی بود که به خاطر نقش‌هایش در هالیوود و تئاتر بریتانیایی شناخته شده است. او دو جایزه اسکار برای بهترین بازیگر زن دریافت کرد، یکی به خاطر نقش اسکارلت اوهارا در "بربادرفته" (۱۹۳۹) و دیگری به خاطر بلانش دابوآ در "اتوبوسی به نام هوس" (۱۹۵۱)، که هر دو اجرا او را در زمره بزرگ‌ترین بازیگران سینمای کلاسیک قرار داد. لی تنها فرزند ارنست هارتلی، یک دلال بریتانیایی، و گرترود یاچجی بود که از نژاد آنگلو-هندی و ارمنی برخوردار بود. او کودکی خود را بین انگلستان و اروپا گذراند و در مدارس راهبه‌ای تحصیل کرد و سپس در سال ۱۹۳۲ به آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک (RADA) در لندن پیوست و زمینه را برای حرفه بازیگری خود فراهم کرد. اولین حضور او در فیلم "وضعیت خوب است" (۱۹۳۴) بود و سپس در فیلم‌های بریتانیایی مانند "آتش بر انگلستان" (۱۹۳۷) نقش‌آفرینی کرد، جایی که در کنار لورنس الیویه بازی کرد. همکاری حرفه‌ای آن‌ها به زودی به یک رومانس پر سر و صدا تبدیل شد که توجه عموم را به خود جلب کرد. نقش مهم لی اسکارلت اوهارا در "بربادرفته" (۱۹۳۹) بود، نقشی که او در یک جستجوی انتخاب بازیگر افسانه‌ای، بر صدها بازیگر زن غلبه کرد. این فیلم به یکی از پرآوازه‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما تبدیل شد و اجرای او تحسین بین‌المللی را به همراه داشت و جایزه اسکار اول او را به ارمغان آورد. لی به بازی در فیلم‌هایی مانند "پل واترلو" (۱۹۴۰) و "زن همیلتون" (۱۹۴۱) ادامه داد و اغلب با الیویه همکاری کرد که در سال ۱۹۴۰ با او ازدواج کرد. این اتحاد ۲۰ سال به طول انجامید و آن‌ها تبدیل به یکی از محترم‌ترین زوج‌ها در تئاتر و فیلم شدند و در تولیدات شکسپیری و سه فیلم با هم بازی کردند. در سال ۱۹۵۱، او جایزه اسکار دوم خود را برای "اتوبوسی به نام هوس" دریافت کرد، جایی که تصویر او از بلانش دابوآ به شدت شخصی بود و بازتاب‌دهنده مبارزات خود او با سلامت روانی بود. لی از اختلال دوقطبی رنج می‌برد که تأثیر عمیقی بر حرفه و روابط شخصی‌اش داشت. او همچنین با بیماری سل مزمن دست و پنجه نرم کرد که در اواسط دهه ۱۹۴۰ برای اولین بار تشخیص داده شد و در نهایت منجر به مرگ او در ۸ ژوئیه ۱۹۶۷ در سن ۵۳ سالگی شد. پس از جدایی از الیویه در سال ۱۹۶۰، او با بازیگر جان موریوال رابطه‌ای پیدا کرد که تا زمان فوت او در کنار او ماند. با وجود دوره‌هایی از ناپایداری شغلی، لی یکی از بزرگ‌ترین بازیگران زمان خود باقی مانده است. در سال ۱۹۹۹، انستیتوی فیلم آمریکا (AFI) او را به عنوان شانزدهمین ستاره زن بزرگ سینمای کلاسیک هالیوود رتبه‌بندی کرد. او همچنین جایزه تونی را برای "توواریش" (۱۹۶۳) دریافت کرد که نشان‌دهنده این بود که استعداد او تنها به فیلم محدود نمی‌شود. زیبایی، استعداد و تعهد او او را به یک نماد پایدار تبدیل کرد و اجراهایش همچنان در سراسر جهان مورد مطالعه و جشن قرار می‌گیرد.