بیوگرافی
نام او ممکن است فراموش شده باشد، به ویژه امروز (هفت دهه بعد)، اما تصویر چاق، دچار سکته، و ناامیدکننده او در صفحه نمایش دهه 1930 فراموش نشده است. در حالی که دوران حرفه‌ای فیلم او، به جز چند فیلم صامت، تنها هفت سال (1932-1939) به طول انجامید، بازیگر شخصیت...
نام او ممکن است فراموش شده باشد، به ویژه امروز (هفت دهه بعد)، اما تصویر چاق، دچار سکته، و ناامیدکننده او در صفحه نمایش دهه 1930 فراموش نشده است. در حالی که دوران حرفه‌ای فیلم او، به جز چند فیلم صامت، تنها هفت سال (1932-1939) به طول انجامید، بازیگر شخصیت والتر کانولی به طور قطع مسیر را طی کرد. در حالی که برخی تاریخ‌نگاران سینما شکایت دارند که تعدادی از اجراهای او آزاردهنده یا بیش از حد بزرگ‌نمایی شده بودند، او بیشتر به خاطر مشارکت‌های زنده‌اش در تعدادی از کلاسی‌های کمدی مورد تحسین قرار گرفت. فیلم‌های "Lady for a Day" (1933) فرانک کاپرا، "Broadway Bill" (1934) و "It Happened One Night" (1934)، بدون ذکر کمدی کمدی کارول لامبارد و فردریک مارچ "Nothing Sacred" (1937) در نقش سردبیر عصبی گزارشگر مارچ، نمونه‌های مطمئنی هستند.
او متولد سینسیناتی، اوهایو در 8 آوریل 1887 بود و در آنجا تحصیل کرد. او فرزند رئیس دفتر رله وسترن یونین بود و به کالج سنت زاویر و دانشگاه دوبلین در ایرلند رفت قبل از اینکه در سال 1910 در یک نمایش بیرونی از "As You Like It" در نیویورک به صحنه بیاید. در سال بعد، او عضو شرکت توری E.H. Sothern بود و در تعدادی از نمایش‌های شکسپیری در جاده نقش‌های پشتیبانی را ایفا کرد. پس از اینکه چند فیلم صامت او را تحت تأثیر قرار نداد، او در دهه 1920 به صحنه برادوی روی آورد و موفقیت خوبی کسب کرد. او که کمی کوتاه و چاق بود، برای بازیگر با چهره‌ای پف کرده و سبیلی، آسان نبود که خنده‌ها را جذب کند و او در چنین نمایش‌هایی مانند "The Talking Parrot" (1923)، "Applesauce" (1925)، "The Springboard" (1927)، "The Happy Husband" (1928)، "Stepping Out" (1929)، "Your Uncle Dudley" (1930)، "Anatol" (1931)، "Six Characters in Search of an Author" (1931)، "The Good Fairy" (1932) و "The Late Christopher Bean" (1932) سهم خود را یافت.
با تثبیت استعدادهایش به عنوان یک کمدین صحنه، زمان آن بود که تلاش دیگری برای یک حرفه سینمایی داشته باشد و هالیوود (به‌ویژه کلمبیا) به او به درستی درهای خود را گشود. جالب اینجاست که او در 45 سالگی در قالب یک درام، "Washington Merry-Go-Round" (1932) در یک فیلم صحبت‌کردنی بلند به صحنه آمد، جایی که او به عنوان یک سناتور نسبتاً بی‌ضرر سومین بازیگر شناخته‌شده بود. در هفت سال بعدی کانولی، که اغلب از سن واقعی‌اش بزرگ‌تر به نظر می‌رسید، می‌توانست در همه جا حضور داشته باشد و به بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین ستاره‌ها -- جانت گینور، کارول لامبارد، کلارک گیبل، ژان هارلو، مایرنا لوئی، پل مونی، اسپنسر تریسی و جینجر راجرز، در میان جمعیت‌های دیگر، خنده‌های خوبی ببخشد.
علاقه‌های او جمع‌آوری کتاب‌های قدیمی و برنامه‌های تئاتر بود. کانولی از سال 1923 تا زمان مرگش با بازیگر ندا هارریگان ازدواج کرده بود. آن‌ها یک دختر به نام آن (1924–2006) داشتند. کانولی در 28 مه 1940 دچار سکته مغزی شد و در قبرستان جدید سنت جوزف در سینسیناتی به خاک سپرده شد.
نمایش بیشتر
