Walter Matthau

بیوگرافی

والتر ماتو (متولد والتر جان ماتو؛ ۱ اکتبر ۱۹۲۰ – ۱ ژوئیه ۲۰۰۰) یک بازیگر، کمدین و کارگردان فیلم آمریکایی بود. او بیشتر به خاطر نقش‌هایش در فیلم‌های «چهره‌ای در جمع» (۱۹۵۷)، «پادشاه کریول» (۱۹۵۸) و به عنوان مربی یک تیم لیگ کوچک بیس‌بال در کمدی «خرابی‌های بد» (۱۹۷۶) شناخته می‌شود....

والتر ماتو (متولد والتر جان ماتو؛ ۱ اکتبر ۱۹۲۰ – ۱ ژوئیه ۲۰۰۰) یک بازیگر، کمدین و کارگردان فیلم آمریکایی بود. او بیشتر به خاطر نقش‌هایش در فیلم‌های «چهره‌ای در جمع» (۱۹۵۷)، «پادشاه کریول» (۱۹۵۸) و به عنوان مربی یک تیم لیگ کوچک بیس‌بال در کمدی «خرابی‌های بد» (۱۹۷۶) شناخته می‌شود. او همچنین در ۱۰ فیلم در کنار جک لمون بازی کرده است، از جمله «زوج نامتعارف» (۱۹۶۸)، «صفحه اول» (۱۹۷۴) و «مردان پیر زود خشم» (۱۹۹۳). ماتو برای بازی‌اش در فیلم بیلی وایلدر «کوکی شانس» (۱۹۶۶) جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل را دریافت کرد. ماتو همچنین به خاطر بازی‌هایش در رومانس «چاراد» (۱۹۶۳) به کارگردانی استنلی دانن، موزیکال «سلام، دالی!» (۱۹۶۹) به کارگردانی جین کلی، کمدی اسکرول‌بال «یک برگ جدید» (۱۹۷۱) به کارگردانی الین می و کمدی گروهی «سوئیت کالیفرنیا» (۱۹۷۸) شناخته شده است. او همچنین در «پلازا سوئیت»، «کوتچ» (هر دو ۱۹۷۱)، «چارلی وارییک» (۱۹۷۳)، «پسران آفتابی» (۱۹۷۵) و «بازی با چوب» (۱۹۸۰) بازی کرد. در برادوی، ماتو نقش اسکار مدیسون را در «زوج نامتعارف» نوشته نیل سایمون ایفا کرد که برای آن جایزه تونی بهترین بازیگر در نمایش را در سال ۱۹۶۵ دریافت کرد، دومی پس از «شلیک در تاریکی» در سال ۱۹۶۲. ماتو همچنین دو جایزه فیلم آکادمی بریتانیا و یک جایزه گلدن گلوب دریافت کرد. در سال ۱۹۶۳، او نامزدی جایزه امی پرایم‌تایم را برای بازی‌اش در «نمایش دوپونت هفته» دریافت کرد. در سال ۱۹۸۲، او ستاره‌ای بر پیاده‌روی ستاره‌های هالیوود دریافت کرد. شرح فوق از مقاله ویکی‌پدیا والتر ماتو، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا است.