بیوگرافی
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
ویل گیر (9 مارس 1902 – 22 آوریل 1978) یک بازیگر و فعال اجتماعی آمریکایی بود. نام اصلی او ویلیام آگه گره بود. او به خاطر بازی در نقش پدربزرگ زبولون تایلر والتون در سریال تلویزیونی دهه 1970، والتون‌ها، به یادگار مانده است.
گیر با نقش پیستول در...
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
ویل گیر (9 مارس 1902 – 22 آوریل 1978) یک بازیگر و فعال اجتماعی آمریکایی بود. نام اصلی او ویلیام آگه گره بود. او به خاطر بازی در نقش پدربزرگ زبولون تایلر والتون در سریال تلویزیونی دهه 1970، والتون‌ها، به یادگار مانده است.
گیر با نقش پیستول در یک تولید 1928 از «بسیار سر و صدا برای هیچ» در برادوی آغاز به کار کرد، نقش آقای میستر را در «گهواره خواهد لرزید» مارک بلیتزستین خلق کرد، در نمایشنامه‌ی جان اشتاین بک «از موش‌ها و مردان» نقش کندی را بازی کرد و در طول دهه 1940 در نمایش‌ها و نمایشی‌های متعددی ظاهر شد. از 1948 تا 1951، او در بیش از دوازده فیلم ظاهر شد، از جمله «وینچستر '73» (در نقش وایت اَرت)، «پیکان شکسته»، «سرزمین کمانچ» (همه در 1950) و «پیروزی روشن» (1951).
گیر در سال 1934 به حزب کمونیست ایالات متحده پیوست. او همچنین در معرفی هری هی به سازماندهی در حزب کمونیست تأثیرگذار بود. در سال 1934، گیر و هی از یک اعتصاب کارگری در بندر سان فرانسیسکو حمایت کردند؛ اعتصاب ورزشی سواحل غربی که 83 روز به طول انجامید. اگرچه این اعتصاب با خشونت همراه بود، اما یک پیروزی سازماندهی بود که به مدل اعتصابات اتحادیه‌های آینده تبدیل شد و گیر به خواننده‌ی روزنامه کمونیستی سواحل غربی «جهان مردم» تبدیل شد.
گیر به یک فعال متعهد تبدیل شد و در دهه 1930 در کمپ‌های کاری دولتی با خوانندگان فولک مانند برل آیوِس و وودی گاتری (که او را به «جهان مردم» و «کارگر روزانه» معرفی کرد؛ گاتری بعداً ستونی برای روزنامه دوم نوشت) گشت‌زنی کرد. در سال 1956، این دو نفر یک آلبوم مشترک تحت عنوان «به سوی Glory: Songs and Stories of Woody Guthrie» در «فولک‌ویز رکوردز» منتشر کردند. در بیوگرافی‌اش، همکار سازمان‌دهنده و پیشگام حقوق همجنس‌گرایان هری هی، فعالیت‌های گیر را توصیف کرده و فعالیت‌های آن‌ها را در حین سازماندهی برای اعتصاب بیان کرد. گیر به معرفی گاتری به پیت سیگر در مراسم خیریه «عنبری از خشم» که در سال 1940 برای کارگران مزرعه مهاجر سازماندهی کرده بود، اعتبار داده می‌شود.
گیر با تئاتر گروهی (نیویورک) کار کرد و زیر نظر هارولد کلاورمن، چریل کراوورد و لی استراسبرگ آموزش دید. او همچنین در رادیو بازی کرد و در تولیدات 1938 و 1944 «نقشه برای سرنگونی کریسمس» نورمن کوریوین به عنوان مِفیستوفِلِس (شیطان) ظاهر شد. او همچنین در تله‌نوشت رادیویی «افق روشن» بازی کرد.
گیر در اوایل دهه 1950 به خاطر امتناع از شهادت در برابر کمیته فعالیت‌های غیرآمریکایی مجلس، در فهرست سیاه قرار گرفت. در نتیجه، او در دهه بعدی در فیلم‌های بسیار کمی ظاهر شد. از جمله آن‌ها «نمک زمین» (1954) بود که توسط پرسنل هالیوودی در فهرست سیاه تولید، کارگردانی و نوشته شده بود و داستان یک اعتصاب معدنچیان در نیومکزیکو را از دیدگاه طرفدار اتحادیه روایت می‌کرد. این فیلم به عنوان «زیرزمینی» محکوم شد و به دلیل عواقب آن با مشکلاتی در تولید و توزیع مواجه شد.
توضیحات فوق از مقاله ویکی‌پدیای ویل گیر، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
