بیوگرافی
ویلیام شیمل (متولد ۲۳ سپتامبر ۱۹۵۲ در برنتوود، اسکس) یک باریتون انگلیسی است که از دهه ۱۹۸۰ دارای یک حرفه بین‌المللی فعال در اجرای اپرا و بر روی صحنه کنسرت بوده و اخیراً در نقش‌های غیرخواننده در فیلم‌ها ظاهر شده است.
شیمل در مدرسه موسیقی و درام گیلدهال و در استودیو...
ویلیام شیمل (متولد ۲۳ سپتامبر ۱۹۵۲ در برنتوود، اسکس) یک باریتون انگلیسی است که از دهه ۱۹۸۰ دارای یک حرفه بین‌المللی فعال در اجرای اپرا و بر روی صحنه کنسرت بوده و اخیراً در نقش‌های غیرخواننده در فیلم‌ها ظاهر شده است.
شیمل در مدرسه موسیقی و درام گیلدهال و در استودیو اپرای ملی تحصیل کرده است. برای اجرای دانشجویی‌اش در گیلدهال، منتقد اپرا اشاره کرد که "Figaro ویلیام شیمل از همه دیگران ممتاز بود. صدای باریتون او غنی و پرطنین است و او از آن به‌طور مؤثر موسیقایی و دراماتیک استفاده کرد."
او در سال ۱۹۷۸ به کُر اپرای کنت پیوست و در سال ۱۹۸۰ به عنوان یک همراه در ریگولتوی آنها آواز خواند و در بریتانیا و ونیز در ونوس و آدونیس شرکت داشت. در سال ۱۹۸۱ در سادلرز ولز به عنوان جوان اسکرود در کارول کریسمس ماسگریو ظاهر شد.
او در فوریه ۱۹۸۰ به عنوان ماسوتو در دون جووانی در کالیسیوم لندن برای اپرای ملی انگلیس آواز خواند و سپس در مارس ۱۹۸۱ به عنوان گرگوری در تولید جدید رومئو و ژولیت و در سپتامبر ۱۹۸۱ به عنوان یک هیرالد در تولید جدید اوتللو و نقش‌های دیگر با این شرکت ادامه داد. او در مه ۱۹۸۴ در اپرای گلندبورن به عنوان کنت آلماویوا و در سال ۱۹۹۱ در لا اسکالا به عنوان بارون دورلینسکی در لودوئسکا به صحنه آمد. دیگر شرکت‌های اپرایی که او در قسمت‌های ابتدایی حرفه‌اش با آنها همکاری کرده شامل اپرای سان فرانسیسکو (۱۹۸۸)، اپرای فرانکفورت (۱۹۸۸)، تئاتر بزرگ ژنو (۱۹۸۹)، اپرای دولتی وین (۱۹۹۰) و اپرای لیرک شیکاگو (۱۹۹۱) بوده است.
او در کاونت گاردن در سال ۱۹۸۵ به عنوان شاونارد در لا بوهم اولین اجرای خود را داشت و سپس در کوزی فان توته (۱۹۸۶ و ۱۹۹۲ - به عنوان گولیلمو)، ورتر (۱۹۸۷ - آلبر)، کاپرچیو (۱۹۹۱ - الیویه)، لا بوهم (۱۹۹۶ - مارچلو)، پیشرفت راک (۲۰۱۰ - نیک شادو)، کوزی فان توته (۲۰۱۰ - دان آلفونسو) و مانون (۲۰۱۰ - دو برتینی) آواز خواند. در اپرای متروپولیتن نیویورک، شیمل در سال ۱۹۹۶ به عنوان مارچلو در لا بوهم اولین اجرای خود را داشت و ادامه داد با کوزی فان توته (۱۹۹۶ و ۲۰۱۰ - دان آلفونسو)، مادام باترفلای (۲۰۰۰ - شارپلس)، مانون (۲۰۰۵ - دو برتینی) و ایفی‌ژنی در تائورید (۲۰۰۷ - توآس).
با شرکت‌های بزرگ، شیمل نقش‌های اصلی را در ل نوو ز دی فیگارو و دون جووانی، پاپاگنو، داندینی و مالاتستا اجرا کرده است.
در سال ۱۹۸۳، شیمل جایزه اپرای بین‌المللی شل را برنده شد و در سال ۱۹۸۴ در آخرین شب پرومز آواز خواند.
در سال ۲۰۰۸، شیمل با کارگردان ایرانی عباس کیارستمی در تولید کوزی فان توته در جشنواره آیکس-آن-پروونس همکاری می‌کرد که کیارستمی به او نقش غیرخواننده‌ای در یک فیلم پیشنهاد داد. شیمل دانش بسیار کمی از سینما داشت، اما تسلط او به زبان‌های فرانسوی و ایتالیایی در هنگام فیلمبرداری کمک کرد (سناریوی اولیه از فارسی به فرانسوی و سپس به انگلیسی ترجمه شده بود). فیلم، کپی معتبر (Copie conforme)، در سال ۲۰۱۰ منتشر شد. سپس شیمل در فیلم عشق (۲۰۱۲) نقشی ایفا کرد.
او در چند ضبط صوتی ظاهر شده است، از جمله نقش اصلی در دون جووانی تحت رهبری ریکاردو موتی، سمفونی دریایی اثر وان ویلیامز، ارکستر فیلارمونیک رویال لیورپول، ورنون هندلی، مس در سی بمول BWV232 اثر باخ، آخرین وصیت و آزمون تابستان اثر لمبرت، سرود سوگواری در مرگ امپراتور یوزف دوم و پولچینلا.
نمایش بیشتر
