بیوگرافی
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد.
وولفگانگ پریس (۲۷ فوریه ۱۹۱۰ در نوریمبرگ - ۲۷ نوامبر ۲۰۰۲ در بادن-بادن) یک بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون آلمانی بود.
پسر یک معلم، پریس در اوایل دهه ۱۹۳۰ فلسفه، زبان آلمانی و درام را مطالعه کرد. او همچنین کلاس‌های بازیگری خصوصی را با هانس شلنگک گذراند و...
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد.
وولفگانگ پریس (۲۷ فوریه ۱۹۱۰ در نوریمبرگ - ۲۷ نوامبر ۲۰۰۲ در بادن-بادن) یک بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون آلمانی بود.
پسر یک معلم، پریس در اوایل دهه ۱۹۳۰ فلسفه، زبان آلمانی و درام را مطالعه کرد. او همچنین کلاس‌های بازیگری خصوصی را با هانس شلنگک گذراند و در سال ۱۹۳۲ در مونیخ اولین اجرای صحنه‌ای خود را داشت. او در تولیدات مختلف تئاتر در هایدلبرگ، کونیگسبرگ، بن، برمن، اشتوتگارت و برلین حضور یافت.
در سال ۱۹۴۲ او اولین فیلم خود را - که به‌طور خاص از خدمت نظامی معاف شده بود - در تولید UFA با عنوان Die grosse Liebe به کارگردانی زارا لیندر ساخته است. پس از پایان جنگ جهانی دوم، پریس به تئاتر بازگشت و از سال ۱۹۴۹ به‌طور گسترده‌ای به دوبله فیلم‌ها به زبان آلمانی پرداخت.
در سال ۱۹۵۴ او به بازیگری در فیلم بازگشت و در فیلم Canaris به کارگردانی آلفرد وایدنمان ظاهر شد. سال بعد پریس در نقش کلودس فون استافنبرگ در فیلم Der 20. Juli به کارگردانی فالک هارناک بازی کرد که توطئه ۱۹۴۴ برای ترور هیتلر را به تصویر کشید. این نقش به شهرت عمومی پریس و همچنین دریافت جایزه فیلم فدرال ۱۹۵۶ منجر شد.
از این پس، پریس عمدتاً در نقش افسر آلمانی درستکار و وظیفه‌شناس در مقابل بازیگران دیگر A-list بازی می‌کرد، نقشی که او در بسیاری از فیلم‌ها ایفا کرد و بعدها آن را در تولیدات بین‌المللی، به‌ویژه در ایتالیا و ایالات متحده تکرار کرد، در حالی که گهگاه نقش یک افسر نازی بدبین یا خشن را نیز بازی می‌کرد.
پریس در تولیداتی چون The Longest Day (۱۹۶۲)، فیلم The Cardinal به کارگردانی اتو پرمینجر (۱۹۶۳) و در کنار ژان-پل بلموندو در Is Paris Burning? (۱۹۶۶) حضور داشت. او در کنار بارت لنکستر در فیلم The Train به کارگردانی جان فرانکنهایمر (۱۹۶۴)، فرانک سیناترا در Von Ryan's Express (۱۹۶۵)، رابرت میچوم در Anzio (۱۹۶۸)، در کنار ریچارد برتون، در نقش عنوانی اروین رومل در Raid on Rommel (۱۹۷۱) و The Boys From Brazil (۱۹۷۸) با گریگوری پک بازی کرد. او همچنین در چندین فیلم به زبان ایتالیایی به عنوان "لوپو پرززو" اعتبار داشت و نقش مارشال فون راندشتد را در اپیک جنگی A Bridge Too Far (۱۹۷۷) به کارگردانی ریچارد آتنبرو تأدی کرد.
علاوه بر این، او برای عموم سینمادوستان آلمان غربی تجسم نابغه شیطانی در نقش دکتر مابوزه بود، نقشی که او برای اولین بار در سال ۱۹۶۰ (پس از رودولف کلاین-روگه) در فیلم The Thousand Eyes of Dr. Mabuse به کارگردانی فریتز لنگ بازی کرد. او این نقش را چهار بار دیگر بازی کرد.
در دهه ۱۹۸۰، پریس به تلویزیون روی آورد و به‌ویژه در مینی‌سریال تلویزیونی آمریکایی Winds of War و War and Remembrance، که بر اساس کتاب‌های هرمان ووک ساخته شده بود، نقش ژنرال والتر فون براوخیتس را ایفا کرد.
در سال ۱۹۸۷، او به‌خاطر کار برجسته‌اش در فیلم، جایزه دوم فیلم فدرال را دریافت کرد.
در دوبله فیلم، پریس صدای بازیگرانی چون لکس بارکر، کریستوفر لی، آنتونی کوئین، کلود رینز، ریچارد ویدمارک و همچنین صدای کونراد ویت به عنوان "سرگرد استرasser" در نسخه بازسازی شده کازابلانکا را ارائه داد.
توضیحات بالا از مقاله ویکی‌پدیا درباره وولفگانگ پریس، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
