Abbas Kiarostami

بیوگرافی

عباس کیارستمی (فارسی: عباس کیارستمی؛ ۲۲ ژوئن ۱۹۴۰ – ۴ ژوئیه ۲۰۱۶) کارگردان، فیلمنامه‌نویس، شاعر، عکاس و تهیه‌کننده ایرانی بود. کیارستمی که از سال ۱۹۷۰ به عنوان یک فیلم‌ساز فعال مشغول به کار بود، در تولید بیش از چهل فیلم، از جمله فیلم‌های کوتاه و مستند، مشارکت داشت. او به...

عباس کیارستمی (فارسی: عباس کیارستمی؛ ۲۲ ژوئن ۱۹۴۰ – ۴ ژوئیه ۲۰۱۶) کارگردان، فیلمنامه‌نویس، شاعر، عکاس و تهیه‌کننده ایرانی بود. کیارستمی که از سال ۱۹۷۰ به عنوان یک فیلم‌ساز فعال مشغول به کار بود، در تولید بیش از چهل فیلم، از جمله فیلم‌های کوتاه و مستند، مشارکت داشت. او به خاطر کارگردانی سه‌گانه کوکر (۱۹۸۷–۱۹۹۴)، نزدیک‌بین (۱۹۹۰)، باد ما را خواهد برد (۱۹۹۹)، و طعم گیلاس (۱۹۹۷) که در آن سال جایزه نخل طلا را در جشنواره فیلم کن دریافت کرد، به شهرت رسید. در آثار بعدی‌اش، کپی برابر اصل (۲۰۱۰) و مثل کسی که عاشق است (۲۰۱۲)، برای اولین بار خارج از ایران، به ترتیب در ایتالیا و ژاپن فیلم‌برداری کرد. فیلم‌های او مانند خانه دوست کجاست؟ (۱۹۸۷)، نزدیک‌بین و باد ما را خواهد برد، در نظرسنجی منتقدان بی‌بی‌سی کالچر در سال ۲۰۱۸ در میان ۱۰۰ فیلم خارجی برتر رتبه‌بندی شدند. نزدیک‌بین همچنین در نظرسنجی معروف دهه‌ای Sight & Sound که در سال ۲۰۱۲ انجام شد، به عنوان یکی از ۵۰ فیلم بزرگ تمام دوران‌ها معرفی شد. کیارستمی به عنوان فیلمنامه‌نویس، ویرایشگر فیلم، کارگردان هنری و تهیه‌کننده به طور گسترده‌ای کار کرده و عناوین اعتباری و مواد تبلیغاتی را طراحی کرده بود. او همچنین شاعر، عکاس، نقاش، تصویرگر و طراح گرافیک بود. او بخشی از نسل فیلم‌سازان در موج نو سینمای ایران بود، حرکتی در سینمای فارسی که در اواخر دهه ۱۹۶۰ آغاز شد و بر استفاده از دیالوگ‌های شاعرانه و داستان‌گویی تمثیلی با موضوعات سیاسی و فلسفی تأکید داشت. کیارستمی به خاطر استفاده از شخصیت‌های کودک، برای فیلم‌های داستانی با روایت مستند، برای داستان‌هایی که در روستاهای کشور رخ می‌دهد و برای گفتگوهایی که درون خودروها به تصویر کشیده می‌شود، با استفاده از دوربین‌های ثابت، شهرت داشت. او همچنین به خاطر استفاده از شعر فارسی در دیالوگ‌ها، عناوین و مضامین فیلم‌هایش شناخته می‌شود. فیلم‌های کیارستمی دارای درجه‌ای قابل توجه از ابهام، ترکیبی غیرمعمول از سادگی و پیچیدگی، و اغلب ترکیبی از عناصر داستانی و مستند هستند. مفاهیم تغییر و استمرار، به علاوه موضوعات زندگی و مرگ، نقش مهمی در آثار کیارستمی ایفا می‌کند.