Atif Yilmaz

بیوگرافی

اتیف یلماز باتی‌بیگی (۹ دسامبر ۱۹۲۵ – ۵ مه ۲۰۰۶) کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده معروف سینمای ترکیه بود. او در صنعت سینما ترکیه با ۱۱۹ فیلم کارگردانی شده، به شدت افسانه‌ای بود. همچنین از سال ۱۹۵۱، ۵۳ فیلمنامه نوشته و ۲۸ فیلم تولید کرده است. او در بیشتر دوره‌های صنعت...

اتیف یلماز باتی‌بیگی (۹ دسامبر ۱۹۲۵ – ۵ مه ۲۰۰۶) کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده معروف سینمای ترکیه بود. او در صنعت سینما ترکیه با ۱۱۹ فیلم کارگردانی شده، به شدت افسانه‌ای بود. همچنین از سال ۱۹۵۱، ۵۳ فیلمنامه نوشته و ۲۸ فیلم تولید کرده است. او در بیشتر دوره‌های صنعت سینمای ترکیه فعال بود. بعد از پایان دبیرستان در مرسین، به دانشکده حقوق دانشگاه استانبول رفت. به دلیل علاقه‌اش به هنر، از دانشکده حقوق انصراف داد و وارد دپارتمان نقاشی آکادمی هنرهای زیبا در استانبول شد. بعد از فارغ‌التحصیلی از آکادمی، در کارگاه‌ها کارهای نقاشی انجام داد. تحصیلاتش در نقاشی به او در کارگردانی فیلم‌هایش کمک کرد، همان‌طور که خود یک بار اشاره کرد. در ابتدا به‌عنوان منتقد سینما کار می‌کرد، نقاشی می‌کشید و فیلمنامه می‌نوشت تا زندگی‌اش را بگذراند. بعد از همکاریدر دو فیلم به‌عنوان دستیار کارگردان سمیح اوین در سال ۱۹۵۰، کارگردانی‌اش با فیلم "فریاد خونین" آغاز شد. در سال ۱۹۶۰، شرکت فیلم "یئرلی فیلم" را با بازیگر اورهان گونسیرای تأسیس کرد. مهم‌ترین فیلم‌های او در فیلموگرافی‌اش عبارتند از: "هیکیریک" (گریه)، "آلاگییک" (گوزن زرد)، "سوجلو" (گناهکار)، "سنی کبیدرسیم" (اگر تو را گم کنم)، "یابان گلی" (گل وحشی)، "قصه علی کشنلی" (حماسه علی کشنلی)، "تاکسز کرال" (ملک بدون تاج)، "خون خاک" (خون زمین)، "مزرعه مرگ" (میدان مرگ)، "شرم" (شرم)، "زوالیلار" (مردم فقیر)، "سلووی بویلوم، ال یازمالیم" (دخترم با روسری قرمز)، "باسکین" (هجوم)، "آداک" (قربانی)، "یک جرعه عشق" (یک جرعه عشق)، "ادی واسفی" (اسم او واسفی است)، "بردل"، "دوش گردینلری" (پیاده‌روی بعد از نیمه‌شب)، "سیلوی فرتیناسی" (بعد از سقوط) و "مین". او فیلم‌هایی ساخت که هم روان بودند و هم عمدتاً پیام‌های اجتماعی داشتند. بیشتر موضوعات فیلم‌هایش در زمان تولید تابو بودند. به‌ویژه "مین" و "اسم او واسفی است" در زمان اکران با مضامین مربوط به جنسیت و واکنش جامعه، انقلابی بودند. او هرگز در طول زندگی‌اش از ساخت فیلم دست نکشید و حتی در زمانی که صنعت به‌دلیل مشکلات اقتصادی فیلم‌سازی را متوقف کرده بود، به کارش ادامه داد. اتیف یلماز نقش مهمی در حرفه کارگردانی سینماگران برجسته ترکیه مانند حلیل رفیق، ییلماز گونی، شریف گوران، زکی اوکتن و علی اوزگنتورک ایفا کرد. در طول جشنواره فیلم آنتالیا در سپتامبر ۲۰۰۵، به‌دلیل مشکلات گوارشی به بیمارستان منتقل شد. او در ۵ مه ۲۰۰۶ در استانبول درگذشت.