بیوگرافی
هاروی هارت (۱۹ مارس ۱۹۲۸ – ۲۲ نوامبر ۱۹۸۹) کارگردان و تهیهکننده تلویزیونی و فیلم کانادایی بود.
هارت در دانشگاه تورنتو تحصیل کرد و در سال ۱۹۵۲ توسط CBC استخدام شد. او برای این شبکه بیش از ۳۰ تولید تلویزیونی ایجاد کرد، از جمله چندین قسمت از یک مجموعه آنتولوژی به...
هاروی هارت (۱۹ مارس ۱۹۲۸ – ۲۲ نوامبر ۱۹۸۹) کارگردان و تهیهکننده تلویزیونی و فیلم کانادایی بود.
هارت در دانشگاه تورنتو تحصیل کرد و در سال ۱۹۵۲ توسط CBC استخدام شد. او برای این شبکه بیش از ۳۰ تولید تلویزیونی ایجاد کرد، از جمله چندین قسمت از یک مجموعه آنتولوژی به نام جشنواره، مانند خانه شجاعان (۱۹۶۱) و شانس جینجر کافه (۱۹۶۱)، که اقتباسهایی از یک نمایشنامه در سال ۱۹۴۶ و یک رمان در سال ۱۹۶۰ بودند.
در سال ۱۹۶۳ او CBC را ترک کرد و به ایالات متحده نقل مکان کرد، جایی که در سالهای بعد، قسمتهایی از سریالهای تلویزیونی مانند ساعت آلفرد هیچکاک و پیشتازان فضا را کارگردانی کرد، همچنین فیلمهای سینمایی از جمله بازگشت بوس رایلی به شهر (۱۹۶۵) و سواری شیرین (۱۹۶۸) را ساخت.
او در سال ۱۹۷۰ به تورنتو بازگشت و چندین فیلم سینمایی از جمله چشمان ثروت و مردان (۱۹۷۱)، پیکس (۱۹۷۳)، شوت (۱۹۷۶) و گلدنرود (۱۹۷۶) را کارگردانی کرد که برای آن برنده جایزه اسکرین کانادا برای بهترین کارگردانی شد. در اواسط دهه ۱۹۷۰، هارت چهار قسمت از کلمبو را کارگردانی کرد: با نور آفتاب زودهنگام (۱۹۷۴)، حالت ذهنی مرگبار (۱۹۷۵)، خانم فراموششده (۱۹۷۵) و حالا او را میبینی (۱۹۷۶).
او در طول دهه ۱۹۸۰ به تقسیم زمان خود بین کارهای فیلمی در کانادا و کارهای تلویزیونی در لس آنجلس ادامه داد. او جایزه گلدن گلوب برای بهترین مینیسریال یا فیلم تلویزیونی را برای مینیسریال شرق به عدن (۱۹۸۱) و جایزه جمی نی برای بهترین کارگردانی در یک برنامه دراماتیک یا مینیسریال برای فیلم درام جنایی تلویزیونی عشق و بهشت (۱۹۸۹) دریافت کرد.
نمایش بیشتر