José Giovanni

بیوگرافی

خوزه جیوانی (۲۲ ژوئن ۱۹۲۳، پاریس، فرانسه – ۲۴ آوریل ۲۰۰۴، لوزان، سوئیس) نام مستعار جوزف دامیانی، نویسنده و فیلم‌ساز فرانسوی با اصالت کُرسی است که در سال ۱۹۸۶ تابعیت سوئیس را به دست آورد. او که زمانی همکار و مجرم بود و به مرگ محکوم شده بود، اغلب الهام‌بخش خود...

خوزه جیوانی (۲۲ ژوئن ۱۹۲۳، پاریس، فرانسه – ۲۴ آوریل ۲۰۰۴، لوزان، سوئیس) نام مستعار جوزف دامیانی، نویسنده و فیلم‌ساز فرانسوی با اصالت کُرسی است که در سال ۱۹۸۶ تابعیت سوئیس را به دست آورد. او که زمانی همکار و مجرم بود و به مرگ محکوم شده بود، اغلب الهام‌بخش خود را از تجربیات شخصی یا از گنگسترهای واقعی، مانند آبل دانو در فیلم ۱۹۶۰ خود «کلاس همه خطرات» می‌گرفت، غافل از اینکه آن‌ها اعضای گشتاپوی فرانسه بودند. در فیلم‌ها و رمان‌هایش، در حالی که دوستی‌های مردانه را ستایش می‌کرد و به رویارویی فرد با جهان تأکید می‌کرد، اغلب از زیرزمین حمایت می‌کرد اما همیشه مراقب بود که ارتباطات خود را با اشغالگران نازی فرانسه در طول جنگ جهانی دوم پنهان کند. جوزف دامیانی با اصالت کُرسی تحصیلات خوبی را در کالج استانیسلاس پاریس و لیسه جانسون دو سیلی گذراند. پدرش که قماربازی حرفه‌ای بود و به یک سال زندان به خاطر اداره یک کازینو غیرقانونی محکوم شده بود، هتلی در آلپ‌های فرانسه در شامونی داشت. جوزف در دوران جوانی در آنجا کار کرد و به کوهنوردی علاقه‌مند شد. از آوریل تا سپتامبر ۱۹۴۳، دامیانی عضو سازمان جوانان و کوهستان (Jeunesse et Montagne) در شامونی بود که بخشی از حرکت جوانان دولت ویچی تحت کنترل پیر لاوال بود. در فوریه ۱۹۴۴، دامیانی به پاریس آمد و از طریق دوست پدرش، سیمون سابیانی، رهبر LVF، به حزب فاشیست فرانسه (PPF) به رهبری ژاک دوریوت پیوست. دایی‌اش، آنژ پل سانتولینی معروف به "سانتوس"، که رستورانی را اداره می‌کرد که گشتاپو به آن مراجعه می‌کرد، و برادر بزرگترش، پل دامیانی، که عضو میلیس ویچی بود، جوزف را به زیرزمین پیگال معرفی کردند. در مارس ۱۹۴۴، جوزف دامیانی به مارسی رفت و به عضویت سپاه محافظ آلمان (SK) درآمد، سازمانی که به دنبال فراری‌ها از خدمت کار اجباری - STO بود. او به عنوان محافظ رئیس مارسی آن سازمان خدمت کرد و در بسیاری از دستگیری‌ها شرکت کرد و اغلب قربانیانش را باج‌گیری می‌کرد. در لیون، در آگوست ۱۹۴۴، در حالی که به عنوان یک افسر پلیس آلمانی به همراه یک همدست (اورلُف، یک مأمور گشتاپو که به خاطر خیانت در زمان آزادی تیراندازی شد) خود را معرفی می‌کرد، دامیانی از جوزف گورنتزینگ و برادرزنش ژرژ ایدبرگ، دو یهودی که در حال مخفی شدن بودند، باج‌گیری کرد. گورنتزینگ به یکی از اعضای میلیس - دوست دامیانی – رشوه داده بود تا به آزادی والدینش از یک اردوگاه بازداشت کمک کند. آن‌ها آزاد نشدند و پدر گورنتزینگ، یعقوب، به دست آلمان‌ها به‌زودی بعد از آن، در ۲۱ آگوست ۱۹۴۴، به همراه ۱۰۹ گروگان یهودی در کشتار برون (فرودگاه لیون) کشته شد. پس از آزادی در پاریس در ۱۸ مه ۱۹۴۵، جوزف دامیانی، برادرش پل، ژرژ آکاد، یک مأمور سابق گشتاپو و ژاک مناسو، یک عضو سابق میلیس که لباس uniform درجه‌دار ارتش فرانسه را پوشیده بود - همه به عنوان افسران اطلاعات نظامی خود را معرفی کردند - هایم کوهن، یک تاجر شراب، را ربودند و او را به قاچاقچی بودن متهم کردند. او تحت شکنجه قرار گرفت تا کلید گاوصندوقش و چکی به مبلغ ۱۰۵,۰۰۰ فرانک را به آن‌ها بدهد. سپس او را کشتند و بدنش را به سن انداختند. جوزف دامیانی چک را با هویت "کنت ج. دو منتروئیل" در بانک بارکلی نقد کرد.