بیوگرافی
کن برنز (متولد 1953) یک مستندساز آمریکایی بسیار مشهور است که به تدریج شهرت قابل توجهی و مخاطبان وفاداری را با مجموعه‌ای از تأملات سنتی در مورد آمریکا به دست آورد. آثار برنز گنجینه‌هایی از مواد آرشیوی هستند؛ او با مهارت از موسیقی و فیلم‌های دوره‌ای، عکس‌ها، نشریات و مکاتبات...
کن برنز (متولد 1953) یک مستندساز آمریکایی بسیار مشهور است که به تدریج شهرت قابل توجهی و مخاطبان وفاداری را با مجموعه‌ای از تأملات سنتی در مورد آمریکا به دست آورد. آثار برنز گنجینه‌هایی از مواد آرشیوی هستند؛ او با مهارت از موسیقی و فیلم‌های دوره‌ای، عکس‌ها، نشریات و مکاتبات افراد عادی استفاده می‌کند، که اغلب به طور احساسی توسط بازیگران حرفه‌ای باتجربه خوانده می‌شود تا از رویکرد "مرد بزرگ" به تاریخ دوری کند. مانند اکثر فیلمسازان غیر داستانی، برنز در پروژه‌های خود نقش‌های متعددی را بر عهده دارد و اغلب به عنوان نویسنده، فیلم‌بردار، ویرایشگر و کارگردان موسیقی فعالیت می‌کند. او با مستند جنگ داخلی (1990) به اوج خود رسید، مستندی 11 ساعته که به طرز شگفت‌انگیزی محبوب بود و دو جایزه امی را برنده شد و تمام رکوردهای قبلی را برای تلویزیون عمومی شکست. کتاب همراستا با این سری، که قیمت بالای 50 دلار داشت، بیش از 700,000 نسخه فروش رفت. نسخه صوتی که توسط برنز روایت شده نیز یک پرفروش بزرگ بود. در نهایت، "جنگ داخلی" به اولین مستند تبدیل شد که بیش از 100 میلیون دلار درآمد داشت. جای تعجب نیست که این برنامه به عنوان برنامه‌ای دائمی برای جمع‌آوری کمک مالی برای ایستگاه‌های تلویزیون عمومی در سراسر کشور تبدیل شده است. برنز با "پل بروکلین" (1981) که نامزدی اسکار داشت، وارد صحنه شد، یک روایت نوستالژیک از ساخت این بنا افسانه‌ای. این فیلم سال بعد هنگام بازپخش در PBS بیشتر دیده شد. اگرچه برنز فیلم‌های غیر داستانی دیگری برای اکران سینما ساخته است، به ویژه پرتره‌ای مشهور و مبهم از فرماندار لوئیزیانا در دوران رکود، هیوئی لانگ (1985)، PBS خانه واقعی او به شمار می‌رفت. او به موضوعات آمریکایی مانند مجسمه آزادی (1985)، کنگره (1988) (PBS)، نقاش توماس هارت بنتون (1988) (PBS) و رادیوی اولیه با "امپراتوری هوا: مردانی که رادیو را ساختند" (1991) (PBS) نگاهی عمیق داشت. برنز با پروژه‌ای 18 ساعته و تاریخچه بیسبال (1994) که در پاییز 1994 در PBS پخش شد، به مستندهای بلند بازگشت. او به این سرگرمی ملی به عنوان الگویی برای درک تغییرات در جامعه مدرن آمریکایی نزدیک شد. به طرز عیرقابل باوری، این تنها بیسبالی بود که در آن زمان در تلویزیون پخش می‌شد، زیرا بازیکنان و مالکان در یک اعتصاب شدید درگیر بودند.
نمایش بیشتر
