بیوگرافی
لوییس ماری مالی (30 اکتبر 1932 – 23 نوامبر 1995) کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده فرانسوی بود. فیلم او "جهان خاموش" در سال 1956 جایزه نخل طلایی را برنده شد و در سال 1957 جایزه اسکار بهترین مستند را کسب کرد، هرچند که در مراسم به او اعتبار داده نشد و...
لوییس ماری مالی (30 اکتبر 1932 – 23 نوامبر 1995) کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده فرانسوی بود. فیلم او "جهان خاموش" در سال 1956 جایزه نخل طلایی را برنده شد و در سال 1957 جایزه اسکار بهترین مستند را کسب کرد، هرچند که در مراسم به او اعتبار داده نشد و جایزه به کارگردان همکار فیلم، ژاک کوستو، اهدا شد. در ادامه حرفه‌اش، او چندین بار برای جوایز اسکار نامزد شد. مالی همچنین یکی از معدود کارگردانانی است که چندین بار جایزه شیر طلایی را کسب کرده است.
مالی در سینمای فرانسه و هالیوود کار کرد و فیلم‌های فرانسوی و انگلیسی‌زبان را تولید کرد. معروف‌ترین فیلم‌های او شامل فیلم جنایی "آسانسور به دار" (1958)، درام جنگ جهانی دوم "لاکومب، لوسیان" (1974)، فیلم جنایی عاشقانه "آتلانتیک سیتی" (1980)، کمدی-درام "شام من با آندره" (1981) و فیلم خودزندگی‌نامه‌ای "خداحافظ بچه‌ها" (1987) است.
مالی در یک خانواده ثروتمند صنعتی در ثومری، نورد، فرانسه به دنیا آمد. او ابتدا علوم سیاسی را در ساینس پو مطالعه کرد و سپس به تحصیلات سینمایی در IDHEC روی آورد.
او به روبرت برسون در "مردی که فرار کرد" (1956) کمک کرد قبل از اینکه اولین فیلم بلند خود، "آسانسور به دار" (1958)، که یک تریلر محکم با موسیقی اصلی از مایلز دیویس بود، بسازد و ژان مورو، که در آن زمان یک بازیگر اصلی تئاتر کمدی-فرانسوی بود، را به ستاره‌ای بین‌المللی تبدیل کند. مالی 24 ساله بود.
فیلم "عاشقان" (1958) مالی که همچنین با بازی مورو بود، به دلیل محتوای جنسی‌اش جنجال بزرگی به پا کرد و به یک پرونده تاریخی در دیوان عالی ایالات متحده در مورد تعریف قانونی فحشا منجر شد. مالی گاهی با جنبش نوول واگ مرتبط است و در حالی که کارهای مالی به طور مستقیم با نظریه‌های آتوریستی که به آثار گدار، تروفو، شابرو، رمر و دیگران مربوط می‌شود، مطابقت ندارد و او هیچ ارتباطی با کاهی‌دد سینما نداشت، فیلم‌هایش بسیاری از ویژگی‌های این جنبش را نشان می‌دهند، مانند استفاده از نور طبیعی و فیلمبرداری در لوکیشن، و فیلم "زازی در مترو" (1960) او، که اقتباسی از رمان ریموند کونه است، تروفو را به نوشتن نامه‌ای پرشور به مالی ترغیب کرد.
در سال 1968 مالی به هند سفر کرد و مجموعه مستند هفت قسمتی "هند شبحی" (1969) را ساخت که در سینماها اکران شد. او بر روی هند واقعی، آداب و رسوم و جشن‌های آن تمرکز کرد و با دولت هند که از تصویر او از کشور و شیفتگی‌اش به پیش‌مدرن‌ها خوشش نیامد، دچار مشکل شد و در نتیجه BBC را برای چند سال از فیلمبرداری در هند ممنوع کرد. مالی بعداً ادعا کرد که مستندش درباره هند، فیلم مورد علاقه‌اش است.
مالی بعداً به ایالات متحده نقل مکان کرد و به کارگردانی در آنجا ادامه داد. درست مانند فیلم‌های قبلی‌اش مانند "عاشقان" که به محبوبیت فیلم‌های فرانسوی در ایالات متحده کمک کرد، "شام من با آندره" در صدر اوج سینمای مستقل آمریکایی در دهه 1980 بود.
نمایش بیشتر
