بیوگرافی
مایک نیکولز (متولد میخایل ایگور پشکوفسکی؛ ۶ نوامبر ۱۹۳۱ – ۱۹ نوامبر ۲۰۱۴) یک کارگردان، تهیه‌کننده، بازیگر و کمدین آمریکایی متولد آلمان بود. او به خاطر توانایی‌اش در کار در انواع ژانرها و استعدادش در به دست آوردن بهترین عملکرد از بازیگران، صرف‌نظر از تجربه بازیگری‌شان، شناخته شده بود. نیکولز...
مایک نیکولز (متولد میخایل ایگور پشکوفسکی؛ ۶ نوامبر ۱۹۳۱ – ۱۹ نوامبر ۲۰۱۴) یک کارگردان، تهیه‌کننده، بازیگر و کمدین آمریکایی متولد آلمان بود. او به خاطر توانایی‌اش در کار در انواع ژانرها و استعدادش در به دست آوردن بهترین عملکرد از بازیگران، صرف‌نظر از تجربه بازیگری‌شان، شناخته شده بود. نیکولز کار خود را در دهه ۱۹۵۰ با گروه کمدی بداهه‌نوازی به نام «بازیکنان قطب‌نما» که پیش‌درآمد «شهر دوم» در شیکاگو بود، آغاز کرد. سپس با شریک بداهه‌پردازش، الین مِی، همکاری کرد و دوئت کمدی نیکولز و مِی را تشکیل داد. نمایش‌های زنده بداهه‌پردازی آن‌ها در برادوی موفقیت‌آمیز بود و به سه آلبوم منجر شد که آلبوم نخست آن‌ها برنده جایزه گرمی شد.
پس از اینکه نیکولز و مِی در سال ۱۹۶۱ گروه خود را منحل کردند، نیکولز شروع به کارگردانی نمایش‌ها کرد. او به زودی به عنوان یک کارگردان برجسته برادوی با نبوغ در ایجاد تولیدات نوآورانه و توانایی در به دست آوردن اجراهای صاف از بازیگران شهرت پیدا کرد. اولین نمایش برادوی او «پا برهنه در پارک» نوشته نیل سایمون در سال ۱۹۶۳ با بازی رابرت ردفورد و الیزابت اشلی بود. او سپس در سال ۱۹۶۴ «لوو» را کارگردانی کرد و در سال ۱۹۶۵ نمایش دیگری از نیل سایمون به نام «زوج عجیب» را کارگردانی کرد. نیکولز برای هر یک از این نمایش‌ها جایزه تونی دریافت کرد. نزدیک به پنج دهه بعد، او جایزه تونی ششم خود را به عنوان بهترین کارگردان با احیای «مرگ یک فروشنده» در سال ۲۰۱۲ دریافت کرد. در طول دوران حرفه‌ای خود، او بیش از بیست و پنج نمایش برادوی را کارگردانی یا تهیه کرد.
در سال ۱۹۶۶، برادران وارنر از نیکولز دعوت کردند تا اولین فیلمش، «کی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟» را کارگردانی کند که با بازی الیزابت تیلور و ریچارد برتون بود. این فیلم نوآورانه و تحسین‌شده باعث شد منتقدان نیکولز را «اورسون ولز جدید» بنامند. این فیلم ۱۳ نامزدی جایزه اسکار کسب کرد و پنج جایزه برد. همچنین این فیلم موفقیت باکس آفیس داشت و به شماره ۱ فیلم سال ۱۹۶۶ تبدیل شد. فیلم بعدی او «فارغ‌التحصیل» در سال ۱۹۶۷ بود که بازیگر ناشناخته آن زمان، داستین هافمن، به همراه آن بنکروفت و کاترین راس در آن بازی کردند. این فیلم نیز موفقیت نقدی و مالی دیگری بود و به پرفروش‌ترین فیلم سال ۱۹۶۷ تبدیل شد و ۷ نامزدی جایزه اسکار کسب کرد و نیکولز جایزه اسکار بهترین کارگردانی را برد. از دیگر فیلم‌هایی که او کارگردانی کرد می‌توان به «کَچ-۲۲» (۱۹۷۰)، «دانش جنسی» (۱۹۷۱)، «سیلک‌وود» (۱۹۸۳)، «دختر کارمند» (۱۹۸۸)، «گرگ» (۱۹۹۴)، «قفس پرندگان» (۱۹۹۶)، «نزدیک» (۲۰۰۴) و «جنگ چارلی ویلسون» (۲۰۰۷) اشاره کرد.
علاوه بر جایزه اسکار، نیکولز برنده جایزه گرمی (اولین برای یک کمدین متولد خارج از ایالات متحده)، چهار جایزه امی و نه جایزه تونی شد. او همچنین برنده سه جایزه بافتا بود. سایر افتخارات او شامل تقدیر ویژه مرکز لینکلن در سال ۱۹۹۹، مدال ملی هنر در سال ۲۰۰۱، افتخارات مرکز کندی در سال ۲۰۰۳ و جایزه دستاورد زندگی AFI در سال ۲۰۱۰ بود. فیلم‌های او در مجموع ۴۲ نامزدی جایزه اسکار و هفت جایزه کسب کردند.
شرح فوق از مقاله ویکی‌پدیا مایک نیکولز، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
