Nicholas Ray

بیوگرافی

نیکلاس ری (متولد ریچارد نیکلاس کیندزل؛ ۷ اوت ۱۹۱۱ – ۱۶ ژوئن ۱۹۷۹) کارگردان فیلم آمریکایی بود که بیشتر به خاطر فیلم‌های «شورشی بدون علت» و «جانی گیتار» شناخته می‌شود. آرشیو فیلم هاروارد او را به عنوان "آخرین رمانتیک هالیوود" و "یکی از فیلمسازان فوق‌العاده با استعداد و در نهایت...

نیکلاس ری (متولد ریچارد نیکلاس کیندزل؛ ۷ اوت ۱۹۱۱ – ۱۶ ژوئن ۱۹۷۹) کارگردان فیلم آمریکایی بود که بیشتر به خاطر فیلم‌های «شورشی بدون علت» و «جانی گیتار» شناخته می‌شود. آرشیو فیلم هاروارد او را به عنوان "آخرین رمانتیک هالیوود" و "یکی از فیلمسازان فوق‌العاده با استعداد و در نهایت تراژیک سینمای پس از جنگ آمریکا" توصیف کرده است. ری به عنوان یک کارگردان آوانگارد شناخته می‌شد که اغلب با سیستم استودیویی هالیوود در آن زمان دچار تضاد می‌شد، اما تأثیر زیادی بر نسل‌های آینده فیلمسازان داشت. مشهورترین کار او فیلم «شورشی بدون علت» در سال ۱۹۵۵ است که جیمز دین در آن بازی کرده است. او به خاطر بسیاری از ویژگی‌های داستانی که بین سال‌های ۱۹۴۷ و ۱۹۶۳ تولید کرد، از جمله «آنها در شب زندگی می‌کنند» (۱۹۴۸)، «در جایی تنها» (۱۹۵۰)، «جانی گیتار» (۱۹۵۴)، «بزرگ‌تر از زندگی» (۱۹۵۶) و «پادشاه پادشاهان» (۱۹۶۱) مورد تقدیر قرار گرفت و همچنین یک اثر تجربی به نام «ما نمی‌توانیم دوباره به خانه برویم» که در طول دهه ۱۹۷۰ تولید شد و در زمان مرگ ری ناتمام بود. در طول زندگی‌اش، ری برای بهترین فیلمنامه اقتباسی برای «شورشی بدون علت» نامزد دریافت جایزه اسکار شد، دو بار برای شیر طلایی، برای «بزرگ‌تر از زندگی» (۱۹۵۶) و «پیروزی تلخ» (۱۹۵۷) و یک جایزه نخل طلا برای «بی‌گناهان وحشی» (۱۹۶۰) نامزد شد. سه فیلم او توسط «کاهیئر دو سینما» در فهرست‌های سالانه بهترین ۱۰ فیلم رتبه‌بندی شدند. ترکیب‌های ری در قاب سینمااسکوپ و استفاده از رنگ به‌ویژه مورد توجه قرار گرفته و او تأثیر مهمی بر موج نو سینمای فرانسه داشت، به طوری که ژان-لوک گدار در نقدی از «پیروزی تلخ» به‌طور مشهور نوشت: "... سینما وجود دارد. و سینما نیکلاس ری است."