بیوگرافی
جرج اورسون ولز (۶ مه ۱۹۱۵ – ۱۰ اکتبر ۱۹۸۵)، که بیشتر به عنوان اورسون ولز شناخته می‌شود، یک کارگردان، بازیگر، کارگردان تئاتر، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده آمریکایی بود که به طور گسترده در سینما، تئاتر، تلویزیون و رادیو فعالیت داشت. ولز به خاطر تولیدات دراماتیک نوآورانه و همچنین صدای منحصر...
جرج اورسون ولز (۶ مه ۱۹۱۵ – ۱۰ اکتبر ۱۹۸۵)، که بیشتر به عنوان اورسون ولز شناخته می‌شود، یک کارگردان، بازیگر، کارگردان تئاتر، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده آمریکایی بود که به طور گسترده در سینما، تئاتر، تلویزیون و رادیو فعالیت داشت. ولز به خاطر تولیدات دراماتیک نوآورانه و همچنین صدای منحصر به فرد و شخصیت خاصش شناخته شده است و به عنوان یکی از هنرمندان دراماتیک برجسته قرن بیستم شناخته می‌شود، به ویژه به خاطر کارهای اولیه چشمگیر و تأثیرگذار او—با وجود رابطه جنجالی او با هالیوود. سبک کارگردانی متمایز او شامل اشکال روایی لایه‌ای و غیرخطی، استفاده‌های نوآورانه از نورپردازی مانند کِیروسکورو، زوایای دوربین منحصر به فرد، تکنیک‌های صوتی قرضی از رادیو، شات‌های فوکوس عمیق و برداشت‌های طولانی بود. دوران طولانی حرفه‌ای ولز در سینما به خاطر تلاشش برای کنترل هنری در برابر فشار استودیوها شناخته شده است. بسیاری از فیلم‌های او به شدت ویرایش شدند و برخی دیگر هرگز اکران نشدند. او به عنوان یک نیروی خلاق عمده و به عنوان "نهایت آتور" مورد ستایش قرار گرفته است.
پس از کارگردانی تعدادی از تولیدات تئاتری برجسته در اوایل بیست سالگی‌اش، از جمله یک اقتباس نوآورانه از مکبث و "مهد می‌لرزد"، ولز به عنوان کارگردان و راوی یک اقتباس رادیویی از رمان "جنگ دنیاها" نوشته اچ. جی. ولز در سال ۱۹۳۸ که برای مجموعه درام رادیویی "تئاتر مرکوری در هوا" اجرا شد، به شهرت ملی و بین‌المللی دست یافت. گزارش شده است که این برنامه باعث وحشت گسترده شده بود وقتی که شنوندگان فکر کردند که یک حمله توسط موجودات فرازمینی در حال وقوع است. اگرچه این گزارش‌ها عمدتاً نادرست و اغراق‌آمیز بودند، ولز را به شهرت آنی رساند.
"شهروند کین" (۱۹۴۱)، اولین فیلم او با RKO، که در آن در نقش چارلز فاستر کین بازی کرد، اغلب به عنوان بزرگترین فیلم ساخته شده در تاریخ شناخته می‌شود. چندین فیلم دیگر او، از جمله "آمبروزهای باشکوه" (۱۹۴۲)، "بانوی شانگهای" (۱۹۴۷)، "لمس شر" (۱۹۵۸)، "زنگ‌ها در نیمه شب" (۱۹۶۵) و "F برای فریب" (۱۹۷۴) نیز به طور گسترده‌ای به عنوان آثار هنری شناخته می‌شوند.
در سال ۲۰۰۲، او در دو نظرسنجی جداگانه مؤسسه فیلم بریتانیا به عنوان بزرگترین کارگردان فیلم تمام دوران انتخاب شد و یک نظرسنجی وسیع از اجماع انتقادی، لیست‌های بهترین‌ها و مرورهای تاریخی او را به عنوان برجسته‌ترین کارگردان تمام دوران‌ها معرفی کرد. اندرو ساریس در کتاب تأثیرگذار خود در نقد فیلم "سینمای آمریکایی: کارگردانان و جهت‌گیری‌ها ۱۹۲۹–۱۹۶۸" او را در "پانتئون" ۱۴ کارگردان بزرگ سینما که در ایالات متحده فعالیت کرده‌اند، قرار داد. ولز به خاطر صدای باریتونش شناخته شده بود و همچنین یک بازیگر بسیار مورد احترام بود و در فهرست ۱۰۰ سال... ۱۰۰ ستاره AFI به عنوان شماره ۱۶ بزرگترین بازیگران فیلم آمریکایی تمام دوران‌ها انتخاب شد. او همچنین یک بازیگر صحنه مشهور شکسپیری و یک شعبده‌باز ماهر بود و در نمایش‌های متنوع گروهی در سال‌های جنگ به ایفای نقش پرداخت.
نمایش بیشتر
