بیوگرافی
پیتر گرینوی (متولد ۵ آوریل ۱۹۴۲) یک نویسنده-کارگردان، نقاش و هنرمند ویدئویی ولزی است که در آمستردام زندگی و کار می‌کند. در اواخر دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، او چندین فیلم کوتاه مستند/مُکُمِنتری تجربی تولید کرد در حالی که به عنوان ویرایشگر فیلم برای دفتر مرکزی اطلاعات کار می‌کرد. این دوره...
پیتر گرینوی (متولد ۵ آوریل ۱۹۴۲) یک نویسنده-کارگردان، نقاش و هنرمند ویدئویی ولزی است که در آمستردام زندگی و کار می‌کند. در اواخر دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، او چندین فیلم کوتاه مستند/مُکُمِنتری تجربی تولید کرد در حالی که به عنوان ویرایشگر فیلم برای دفتر مرکزی اطلاعات کار می‌کرد. این دوره اولیه با "آبشارها" (۱۹۸۰) به پایان رسید، یک مستند مُکُمِنتری سه ساعته که اثرات عجیب VUE (حادثه ناشناخته خشونت‌آمیز) را بر ۹۲ نفر که نامشان با حروف F-A-L-L شروع می‌شود، فهرست می‌کند. او با "قرارداد نقاش" (۱۹۸۲) به عنوان کارگردان فیلم‌های بلند درام آغاز به کار کرد و در طول دهه ۱۹۸۰ چندین فیلم مورد تحسین و اغلب جنجالی را کارگردانی کرد: "A Zed & Two Noughts" (۱۹۸۵)، "شکم یک معمار" (۱۹۸۷)، "غرق شدن با اعداد" (۱۹۸۸) و معروف‌ترین کارش، ساتیر خشن دوران تاچر "آشپز، دزد، همسر و معشوقه‌اش" (۱۹۸۹). در دهه ۱۹۹۰، او اقتباس شکسپیری "کتاب‌های پروسپرو" (۱۹۹۱)، ساتیر مذهبی جنجالی "نوزاد ماکون" (۱۹۹۳)، درام اروتیک "کتاب بالش" (۱۹۹۶) و "۸½ زن" (۱۹۹۹)، یک ادای احترام به فیلم‌های فدریکو فلینی، که تأثیر زیادی بر گرینوی داشت، کارگردانی کرد. در اوایل دهه ۲۰۰۰، گرینوی پروژه بلندپروازانه "تالس لوپر" را آغاز کرد، یک بدن چندرسانه‌ای از داستان‌های تاریخی حول زندگی قهرمان خیالی با همین نام. علاوه بر رمان‌ها، CD-ROMها، مواد آنلاین و یک نمایشگاه سیار، این پروژه سه‌گانه‌ای از فیلم‌های بلند را به وجود آورد: "چمدان‌های تالز لوپر، بخش ۱: داستان موآب" (۲۰۰۳)، "چمدان‌های تالز لوپر، بخش ۲: واکس به دریا" (۲۰۰۴) و "چمدان‌های تالز لوپر، بخش ۳: از ساک به پایان" (۲۰۰۴). این سه‌گانه با یک فیلم بلند چهارم، "یک زندگی در چمدان‌ها" (۲۰۰۵) دنبال شد که داستان تالز لوپر را به یک فیلم واحد خلاصه می‌کند. از اوایل دهه ۲۰۰۰، کارهای فیلم گرینوی بر بیوگرافی‌های غیرمعمول و به شدت تخیلی اختصاص داده شده به برخی از هنرمندان مورد علاقه‌اش متمرکز شده است: نقاش دوران طلایی هلند رمبراند ون راین در "شب‌نگاهی" (۲۰۰۷)، حکاک هلندی باروک هندریک گولتزیوس در "گولتزیوس و شرکت پلیکانی" (۲۰۱۲)، کارگردان روسی سوتی سرگئی آیزنشتین در "آیزنشتین در گواناخواتو" (۲۰۱۵) و مجسمه‌ساز رومانیا-فرانسوی کنستانتین برانکو سی در "پیاده‌روی به پاریس" (تاریخ نامشخص). گرینوی از اوایل دهه ۱۹۹۰ در آمستردام زندگی و کار کرده است. او با هنرمند ساسکیا بودک ازدواج کرده و دو فرزند دارد. او همچنین دو فرزند از ازدواج قبلی‌اش با سفالگر کارول گرینوی دارد.
نمایش بیشتر
