بیوگرافی
رابرت راسن (۱۶ مارس ۱۹۰۸ – ۱۸ فوریه ۱۹۶۶) یک فیلم‌نامه‌نویس، کارگردان و تهیه‌کننده آمریکایی بود که حرفه سینمایی‌اش نزدیک به سه دهه ادامه داشت. فیلم او در سال ۱۹۴۹، «تمام مردان پادشاه» جوایز اسکار برای بهترین بازیگر و بهترین بازیگر مکمل زن را برد، در حالی که راسن برای...
رابرت راسن (۱۶ مارس ۱۹۰۸ – ۱۸ فوریه ۱۹۶۶) یک فیلم‌نامه‌نویس، کارگردان و تهیه‌کننده آمریکایی بود که حرفه سینمایی‌اش نزدیک به سه دهه ادامه داشت. فیلم او در سال ۱۹۴۹، «تمام مردان پادشاه» جوایز اسکار برای بهترین بازیگر و بهترین بازیگر مکمل زن را برد، در حالی که راسن برای بهترین کارگردان نامزد اسکار شد. او جایزه گلدن گلوب برای بهترین کارگردانی را برنده شد و فیلم نیز جایزه گلدن گلوب بهترین فیلم را دریافت کرد. در سال ۱۹۶۱، او «تارزن» را ساخت که برای نه اسکار نامزد و دو تا از آن‌ها را برنده شد. راسن به عنوان بهترین کارگردان و به همراه سیدنی کارول برای بهترین فیلمنامه اقتباسی نامزد شد اما هیچ‌کدام از این جوایز را نبرد.
پس از کارگردانی و نویسندگی برای صحنه در نیویورک، راسن در سال ۱۹۳۷ به هالیوود نقل مکان کرد. او در آنجا به عنوان فیلم‌نامه‌نویس برای وارنر برادرز کار کرد تا سال ۱۹۴۱ و سپس حرفه‌اش را برای خدمت به عنوان رئیس سازمان نویسندگان هالیوود علیه جنگ تا سال ۱۹۴۴ متوقف کرد، بدنه‌ای برای سازماندهی نویسندگان در تلاش برای جنگ جهانی دوم. در سال ۱۹۴۵، او به یک خط اعتصاب علیه وارنر برادرز پیوست و دشمنی با جک وارنر پیدا کرد. پس از ساخت یک فیلم برای شرکت تولیدی جدید هال والیس، راسن یک فیلم برای کلمبیا پیکچرز ساخت، یکی دیگر برای والیس و بیشتر فیلم‌های بعدی‌اش را برای شرکت‌های خود، معمولاً در همکاری با کلمبیا، ساخت.
راسن از سال ۱۹۳۷ تا حدود ۱۹۴۷ عضو حزب کمونیست آمریکا بود و باور داشت که این حزب "به دلایل اجتماعی از نوعی که ما به عنوان یهودیان فقیر از نیویورک به آن علاقه‌مند بودیم، اختصاص دارد." اما او در نهایت در سال ۱۹۴۹ تمام روابطش با حزب را قطع کرد. راسن دو بار به کمیته فعالیت‌های غیر آمریکایی مجلس (HUAC) احضار شد، در سال‌های ۱۹۵۱ و ۱۹۵۳. او در اولین حضورش از حقوق اصلاحیه پنجم خود استفاده کرد و از بیان اینکه آیا هرگز کمونیست بوده یا نه، خودداری کرد. به همین دلیل او به طور غیررسمی توسط رؤسای استودیوهای هالیوود سیاه‌لیست شد و نتوانست گذرنامه‌اش را تمدید کند. در دومین حضورش، او ۵۷ نفر را به عنوان کمونیست‌های فعلی یا سابق معرفی کرد و از سیاه‌لیست غیررسمی حذف شد.
پس از این، او مجبور شد فیلم بعدی‌اش، «مامبو»، را در ایتالیا در سال ۱۹۵۴ تولید کند تا وضعیت مالی‌اش را بهبود بخشد. در حالی که «تارزن» در سال ۱۹۶۱ موفقیت بزرگی بود، درگیری با ستاره «لیلث» به قدری راسن را ناامید کرد که او در سه سال آخر زندگی‌اش هیچ فیلمی نساخت.
فیلم‌های راسن برای وارنر عموماً شرایط کارگران، تصویرسازی از گانگسترها و دلالان و مخالفت با فاشیسم را توصیف می‌کرد. او نوشت که جاه‌طلبی و تمایل به موفقیت از تم‌های رایج در کارش بود. فیلم‌های او اغلب شخصیت‌های زن قوی را به نمایش می‌گذاشت. تمام فیلمنامه‌های راسن اقتباس بودند به جز سه مورد که بر اساس وقایع واقعی ساخته شده بودند. در زمان ریاست تولید در وارنر، والیس معتقد بود که برخی از بهترین فیلم‌های او توسط راسن نوشته شده‌اند.
توضیحات بالا از مقاله ویکی‌پدیا رابرت راسن، تحت مجوز CC-BY-SA، فهرست کامل مشارکت‌کنندگان در ویکی‌پدیا.
نمایش بیشتر
