بیوگرافی
ویرای چی‌تیلووا کارگردان فیلم چک پیشرو و نوآور سینمای چک بود.
در سن ۲۸ سالگی به مدرسه فیلم و تلویزیون آکادمی هنرهای نمایشی پراگ (FAMU) پذیرفته شد. در حین تحصیل در FAMU، زیر نظر کارگردان مشهور اوتاکار واورا تحصیل کرد و در سال ۱۹۶۲ فارغ‌التحصیل شد.
چی‌تیلووا بیشتر به خاطر فیلم جنجالی‌اش...
ویرای چی‌تیلووا کارگردان فیلم چک پیشرو و نوآور سینمای چک بود.
در سن ۲۸ سالگی به مدرسه فیلم و تلویزیون آکادمی هنرهای نمایشی پراگ (FAMU) پذیرفته شد. در حین تحصیل در FAMU، زیر نظر کارگردان مشهور اوتاکار واورا تحصیل کرد و در سال ۱۹۶۲ فارغ‌التحصیل شد.
چی‌تیلووا بیشتر به خاطر فیلم جنجالی‌اش "Sedmikrásky" (مارگاریته‌ها) - (۱۹۶۶) شناخته می‌شود. مارگاریته‌ها به خاطر شخصیت‌های غیرهمدل، عدم وجود روایت پیوسته و سبک بصری ناگهانی‌اش شناخته شده است. چی‌تیلووا بیان می‌کند که او مارگاریته‌ها را به گونه‌ای ساختاربندی کرده تا "احساس درگیری [بیننده] را محدود کند و او را به درک ایده یا فلسفه نهفته هدایت کند". این فیلم در زمان انتشار اولیه‌اش در چکسلواکی در سال ۱۹۶۶ تا سال ۱۹۶۷ ممنوع شد، اما در سال ۱۹۶۶ این فیلم برنده جایزه گرند پری در جشنواره فیلم برگامو در ایتالیا شد.
پس از مارگاریته‌ها، دولت کار پیدا کردن برای چی‌تیلووا را در چکسلواکی بسیار دشوار کرد، حتی با این که او هرگز به طور رسمی به عنوان کارگردان "سیاه‌لیست" شناخته نشد. پس از حمله اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۶۸، عملاً پیدا کردن کار برای او غیرممکن شد و او مجبور به کارگردانی تبلیغات تحت نام شوهرش، یاروسلاو کچرا، شد.
در سال ۱۹۷۶، به دلیل حضور کم تماشاگران در سینما، دولت به او پیشنهاد کرد که شروع به کارگردانی فیلم‌ها از طریق یک شرکت تولید دولتی کند. در همین حال، ایالات متحده در حال برگزاری جشنواره فیلم "سال زنان" بود و با چی‌تیلووا تماس گرفت تا اجازه نمایش مارگاریته‌ها به عنوان فیلم افتتاحیه خود را بگیرد. او به جشنواره اطلاع داد که تنها نسخه‌های غیرسانسور شده فیلم در پاریس و بروکسل موجود است و دولت او اجازه حضور در جشنواره را نمی‌دهد و همچنین به او اجازه کارگردانی فیلم‌ها را نمی‌دهد. جشنواره سپس شروع به اعمال فشار بین‌المللی بر دولت چکسلواکی به نمایندگی از چی‌تیلووا کرد. با توجه به این فشار بین‌المللی، چی‌تیلووا نامه‌ای مستقیماً به رئیس‌جمهور گوستاو هوساک نوشت. به دلیل موفقیت فشار بین‌المللی و درخواست شخصی چی‌تیلووا از رئیس‌جمهور هوساک، او تولید "Hra o jablko" (بازی سیب، ۱۹۷۶) را آغاز کرد. بازی سیب تکمیل شد و سپس در جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری به نمایش درآمد و جایزه نقره‌ای هوگو و جشنواره بین‌المللی فیلم شیکاگو را به دست آورد.
چی‌تیلووا خود را کنترل‌گر می‌دانست و به عنوان فردی که به شدت از اتحاد جماهیر شوروی انتقاد می‌کرد شناخته می‌شد و می‌گفت: "انتقاد من در زمینه اصول اخلاقی است که شما موعظه می‌کنید، درست نیست؟ یک بازتاب انتقادی ضروری است". او به طور مداوم ایجاد هرج و مرج می‌کرد تا فیلم‌هایی بسازد که وفادار به دیدگاه او باشند، بدون توجه به سانسور سنگینی که به طور مرتب اعمال می‌شد. آخرین فیلم ویرای چی‌تیلووا در سال ۲۰۰۶ منتشر شد و او در FAMU کارگردانی تدریس کرده است.
چی‌تیلووا زبانی و سبکی سینماتوگرافی منحصر به فرد را تجسم کرد که به هیچ‌گونه کنوانسیون ادبی یا کلامی وابسته نیست، بلکه از اشکال مختلف دستکاری بصری برای ایجاد معنا در فیلم‌هایش استفاده می‌کند. چی‌تیلووا از مشاهدات زندگی روزمره در کنار تمثیل‌ها و زمینه‌های سورئالیستی برای ایجاد یک سبک فیلم شخصی که به شدت تحت تأثیر موج نو فرانسوی و نئورئالیسم ایتالیایی است، استفاده کرد.
نمایش بیشتر
